F. Schubert "Unfinished Symphony": geschiedenis, interessante feiten, inhoud, video

Franz Schubert "Unfinished Symphony"

Weinig mensen weten het, maar een van de meest herkenbare werken van Schubert ontving geen erkenning tijdens zijn leven. In de muziektekst van het essay zijn alle meest karakteristieke kenmerken van de romantische periode gecodeerd. Geweldige nasmaak laat de muziek achter. Er zit een mysterie in, omdat het niet in de normen paste. Na het lezen van de pagina, zal iedereen in staat zijn om interessante feiten, geschiedenis en inhoud te leren, en te genieten van de prachtige uitvoering.

Geschiedenis van de schepping

De componist werkte actief aan het werk van 1822 tot 1823. Aanvankelijk werd de pianoversie gecomponeerd, waarna twee van de drie delen werden georkestreerd. Scherzo bleef in de omtrek. Musicologen suggereren dat het besluit van de auteur dat de voortzetting van gedachten overbodig zou zijn en zou leiden tot een verlies van ideologische inhoud, maar dit feit wordt niet bevestigd. Tot nu toe weet niemand waarom hij de klassieke vorm moest verlaten.

Niettemin wordt het feit dat de compositie niet is voltooid volledig weerlegd, omdat Schubert na het einde van het werk actief betrokken was bij andere projecten. Zoals opgemerkt door zijn vrienden, ging hij niet over tot nieuwe werken totdat hij het oude voltooide. Bovendien gaf hij de score aan Anselm Hüttenbrenner, die zelf een vrij bekende musicus was met een specialisatie in het symfonische genre. Maar hij, die vreesde dat een vriend in ongenade zou worden gelaten, negeerde de score. Al snel vergat Franz zijn eigen werk.

Zelfs na de dood van Schubert, verzamelde het manuscript stof van Huttenbrenner. Op een goede dag van 1865 verzamelde de Oostenrijkse dirigent Gerbek onuitgegeven notities. Hij was op zoek naar interessante werken voor een concert gewijd aan de Weense muziek uit het verleden. Dus het record was nog onbekend. In hetzelfde jaar werd de première gehouden, een doorslaand succes bij het publiek.

Een jaar later werd de symfonie gedrukt en begon hij over de hele wereld te worden uitgevoerd. Dus de glorie van het genie kwam naar Franz Schubert.

Interessante feiten

• Er is een versie waarin delen III en IV verloren gingen, omdat ze niet bij goede vrienden werden bewaard, aan wie de auteur vaak zijn eigen creaties toonde.
• Dirigent Johann Gerbeck, die als eerste de symfonie uitvoerde, ontdekte hem per ongeluk volledig.
• Schubert vergat constant zijn eigen werken. Zodat hij urenlang kon improviseren en ware meesterwerken kon creëren. Toen Franz de aantekeningen van zijn werken bracht, zei hij altijd hetzelfde: "Wat een wonder! En wie is de auteur?"
• Sommige muzikanten probeerden de voltooiing te voltooien. Deze omvatten de Engelse musicoloog Brian Newbould en de Russische wetenschapper Anton Safronov.
• Bij de eerste uitvoering als aanvulling werd de finale van de "Derde symfonie" uitgevoerd.
• Dit is een absoluut voltooid werk, sinds twee jaar zijn verstreken sinds de oprichting ervan, maar toch besloot de symfonie aan zijn beste vriend te tonen.
• De presentatie vond slechts veertig jaar na de dood van de eerste romanticus plaats.
• De niet-uitgebrachte muzieknoten werden gevonden in de scotteschetsen van Scherzo.
• Vrienden Schubert geloofde oprecht dat een grote vorm hem niet werd gegeven in het essay. Ze lachten vaak Franz uit voor zijn pogingen om een ​​complete symfonische cyclus te creëren.
• Er wordt aangenomen dat de auteur geen tijd had om de compositie te voltooien vanwege de dood, wat natuurlijk een mythe is.

geleiders

Het is geen geheim dat de compositie vrij beroemd is in muziekkringen. Het wordt uitgevoerd op het grote podium door de beste symfonieorkesten. Maar niet iedereen slaagt erin de luisteraar dichter bij het ware intonatie-klankkarakter van dat tijdperk te brengen.

Voorbeeldige uitvoeringen worden beschouwd als:

• Nikolaus Harnoncourt benadrukte transparantie en lichtheid. Dynamisch correcte muziek maakte de muziek verfijnder en eleganter.
• Leonard Bernstein heeft weergaven die anders zijn dan de vorige muzikant. Drama en warmte zijn fundamenteel voor zijn interpretatie.
• Herbert von Karajan kiest voor het onderwerp introductie, en definieert de belangrijkste plek voor haar.

De inhoud

De "onafgemaakte" symfonie is voltooid, zegt de inhoud. De componist stelt eeuwige vragen over het lot van de mens. In de tweedelige cyclus, alsof de vraag wanhopig wordt gesteld: "Wat is het verschil tussen fictie en fantasie, waar de grenzen van de werkelijkheid te vinden?"

De symfonie bestaat uit twee delen, terwijl ze niet tegengesteld zijn aan elkaar, maar elkaar aanvullen. Het enige dat moet worden opgemerkt, is het verschil in de stemming van de teksten:

• I. Lyrische ervaringen.
• II. Contemplatie, verlichte droom.

overal Ik deel de held is op zoek naar het ideaal. Hij rent rond, zijn ziel wordt geplaagd door vage twijfels, hij verliest het vertrouwen in het vinden van geluk. Verder is er een begrip dat geluk binnen is, het hoeft niet over de hele wereld te worden doorzocht. Je moet gewoon elke dag leven en genieten. Het leven is mooi in contemplatie.

De cyclus wordt geopend door de sombere introductie, die het hele complex van beelden kenmerkt die kenmerkend zijn voor romantiek: eeuwigheid, angst, loomheid. De melodie is aflopend, creëert de smaak van de nachtmist. Dit is het obscure bewustzijn van de lyrische held, waarin alles in chaos verkeert. Het thema van de inleiding speelt een vormende rol, het draagt ​​ook het hoofdidee van het werk. In de toekomst zal het verschijnen vóór de ontwikkeling en code. Het is opmerkelijk dat de muzikale aflevering contrasteert met het intonatiemateriaal dat erop volgt.

In het hoofdfeest komt de stem van de held. Dit kleine songthema in het treurige timbre van een fluit met een hobo is een heldere indicator van de compositorische persoonlijkheid van Schubert. Songteksten van het liedje laten je alle emotionele warmte uitdrukken. De karakteristieke begeleiding draagt ​​bij aan de spanning en opwinding. De slinger begint te zwaaien. Stemming wordt begrensd door elegie en nocturne.

Een actiever beeld wordt opgespoord in het side-spel. Een gesyncopeerd ritme, een eenvoudige harmonische repository - dit zijn ook songattributen, maar het personage is positiever en vrolijker geworden. De tonaliteit in G-groot, is in een tertiaire verhouding, perfect brengt de gemoedstoestand over. Verder zal de componist actief spelen met de sfeer van het feest, het dan overschaduwen en het dan weer energiek maken.

De dynamiek neemt geleidelijk toe, de sonoriteit neemt toe. Het gestippelde ritme personifieert ongelijke hartslag. Muziek verliest speelsheid en begint zich te onderwerpen aan de sfeer van tragedie en drama. Plots valt een nieuwe aflevering de sleutel binnen in C mineur. Dit is een doorbraak. Algemene pauze. Geen woorden meer. Maar je moet opstaan ​​en verder gaan. De vastberadenheid om het pad voort te zetten wordt weerspiegeld in de dynamiek van de forte, maar het werd onderdrukt door het symbool van het tragische - het akkoord van de veranderde subdominant. Na emotionele uitroepen wordt het materiaal van de secundaire partij hersteld.

De ontwikkeling bestaat uit twee delen. Het wordt voorafgegaan door het inleidende materiaal, waarvan het thema verandert in vage zang tegen de achtergrond van de begeleiding. Het thema klinkt op het hoogtepunt van de akkoordtextuur. Het heeft alle vragende intonaties uitgeput, het klinkt bevestigend. Er is een semantische metamorfose opgetreden. Het thema materialiseerde van gedachte naar realiteit. Conflict is geopend door transformatie.

Bij een reprise zullen er geen dramatische botsingen zijn, alles is gebeurd. De code is gericht op de intonatie van de invoer, die de indruk wekt van een boog.

II deel. Andante con moto is de personificatie van trieste onthechting. Zachte, harmonische kleuren hebben ongewone overgangen in de toon. De verandering van majeur en mineur geeft aanleiding tot het idee van veranderingen in het leven van de lyrische held. Meestal helder klinkende snarige groep in combinatie met blaasinstrumenten. Met deze methode van orkestratie kunnen we de poëzie en contemplatieve stemming uitdrukken die samenhangen met het zijn in de natuur. De lyrische held vond uiteindelijk zijn veilige haven, die hem vrede en balans geeft. Niets stoort meer, maakt zijn geest niet donkerder. De held werd vrij.

Het werk is innovatief geworden in dit genre en werd een model van het tijdperk van de romantiek. De karakteristieke kenmerken van de nieuwe tijd omvatten de volgende eigenschappen:

• Dramatische verbetering;
• De opkomst van een ander over de structuur van het conflict;
• Onderscheid van karakters;
• Naar het programma;
• Een andere kijk;
• Nieuwe stijl;
• Interne en externe schaalverandering;
• Verhoog de vorm van uitspraken;
• Afwijzing van een cyclische structuur;
• Bijgewerkte samenstelling.

Het belangrijkste onderscheid van de werken van Schubert in een grote vorm is het externe behoud van de traditionele structuur met serieuze veranderingen in het thematisme. In het tijdperk van de romantici was het niet gebruikelijk om hun eigen gevoelens te verbergen, ze konden niet langer in de normen van het classicisme passen.

Men mag de artistieke betekenis van dit symfonische werk niet onderschatten. Dankzij de componist verscheen een nieuw lyrisch en dramatisch soort symfonie in instrumentale muziek. In de toekomst gebruikten veel genieën het werk als een model voor het bouwen van de juiste dramaturgische lijn.

"Unfinished Symphony" in de bioscoop

Symfonie nummer 8 - een voorbeeld van de romantische blik op het gebruikelijke. Veel filmmakers gebruikten muziek in hun eigen films om de sfeer en gemoedstoestand over te brengen.

• Mozart in de jungle (2015)
• Liefde is de perfecte misdaad (2013)
• Siciliaanse akkoord (2012)
• American Dad (2010)
• Kusten van Agnès (2008)
• Redemption at Noon (2005)
• The Ghost Adventures of Casper and Wendy (2002)
• War of Foyle (2002)
• Minderheidsrapport (2002)
• Naughty Anime (1993)
• Te mooi voor jou (1989)
• Pingu (1986)
• Detective (1985)
• Doctor Who (1981)

De muziek van Franz Schubert verfraaide niet alleen de bovengenoemde films, maar bracht ook films naar de grootste bioscooparena. De films ontvingen onderscheidingen voor muzikale arrangementen.

De Achtste symfonie van Schubert verdwijnt niet, maar de schoonheid die in de loop der jaren tot bloei is gekomen. Lyrische intonatie, magisch geluid, harmonie in combinatie met nieuwheid - dat is wat de luisteraar oneindig op prijs stelt.