Jacques Brel
Jacques Brel is niet alleen een muzikant, dit is een echt fenomeen, een mythe. Hij was van nature rebel en leefde van emoties. Zijn uitvoeringen zijn letterlijk doordrenkt van woedende energie, en de concerten zelf waren een betoverende show van hun kracht. Weinig van de artiesten zijn in staat om zo oprecht, echt levende liedjes, zoals de legendarische Jacques deed.
Een korte biografie van Jacques Brel en veel interessante feiten over de zanger lezen op onze pagina.
Korte biografie
Jacques Brel werd op 8 april 1929 in Brussel in de familie van de fabrikant geboren. Ouders brachten vanwege hun verschillende interesses een veelzijdige persoonlijkheid naar voren. Als een katholieke vader zijn zonen in ernst ophief, opende de moeder een andere wereld. Jacques herinnerde zich altijd met tederheid over haar. Dankzij mijn moeder in een serieus huis hoorde je zo nu en dan het gelach van kinderen.
Op 12-jarige leeftijd start Jacques zijn studie aan het St. Louis College. In deze tijd waarin het talent voor schrijven ontwaakt, treedt hij op in uitvoeringen. Na 4 jaar schrijft de jongeman al toneelstukken voor de theatergroep, die hij samen met zijn vrienden maakt.
In de naoorlogse jaren is zijn leven verdeeld in twee parallelle, maar dergelijke verschillende verhalen: in een is hij betrokken bij het familiebedrijf, en in de andere - in creativiteit. In 1947 is Jacques lid van de Franche Cordee Association. Dit moment werd noodlottig: hij speelt het stuk, begint zijn liedjes te zingen en ontmoet ook de toekomstige vrouw Misha. Jacques Brel trouwt met haar in 1950, en in de volgende - hun dochter Chantal wordt geboren.
Neem het eerste album op
In 1953 werd het eerste Brel-album uitgebracht, dat de deur opent naar de wereld van geweldige muziek. En als het publiek weinig interesse heeft in zijn liedjes, merkten de professionals meteen het talent op. Op een dag, na Jacques gehoord te hebben, nodigt een vertegenwoordiger van het Philips-platenmaatschappij Jacques Canetti een goudklomp uit naar Parijs. Alles vergeet, Brel snelt naar de droom.
Gebrek aan geld, constant luisteren, eindeloos werk. Denk niet dat Brel deze moeilijke weg passeert zonder te struikelen. Het publiek was niet klaar voor een nieuw formaat, het was gebruikt voor helder entertainment. Terwijl Jacques de luisteraar wint, baart zijn vrouw de tweede dochter, Frankrijk.
Een belangrijke rol in de ontwikkeling van Brel werd gespeeld door een kennismaking met de toen reeds bekende dichter en performer Georges Brassens, die de jonge kunstenaar steunde. En in 1954 werd het eerste album van Jacques Brel en zijn chansons uitgebracht. Liederen vol liefde winnen onmiddellijk de harten van het publiek. Populariteit haalt de artiest over en wordt sterker tijdens zijn eerste tournee. Nu woont Brel met zijn gezin in de buitenwijken van Parijs en blijft hij zijn werken schrijven en uitvoeren.
De bloei van het creatieve pad
Het begin van het succes van Jacques Brel wordt beschouwd als het album "Quand on n'a que l'amour, Heureux Pardons, ...", dat in 1957 werd uitgebracht en de prestigieuze prijs kreeg - de Grand Prix van de Charles Cros Academy.
Tegen die tijd woont Brel in de hoofdstad van Frankrijk, vaak presterende, populaire artiesten (Juliette Greco) omvatten zijn liedjes in zijn repertoire. Brel's tour is niet beperkt tot Europa, hij draagt zijn muziek naar het toenmalige koloniale Afrika.
In de zomer van 1958 hebben de echtgenoten een derde dochter, Isabel. Misha en zijn kinderen vertrekken, ver weg van de drukte, terug naar België, terwijl het hoofd van het gezin in het district Paris Clichy verblijft.
Philips blijft werken met Brela. In 1959 komt het nummer "Ne me quitte pas" uit en wordt meteen een hit. De jaren 1960 voor Jacques Brel is een eindeloze cyclus van gebeurtenissen van constante uitvoeringen, romans, rondleidingen. De hele wereld staat nu open voor de zanger: hij veroverde Frankrijk, het Midden-Oosten, de VS en de USSR. Rond dezelfde periode heeft hij een nieuwe passie - vliegtuigen.
In oktober 1961 hield de zanger met succes een concert in Olympia. Het publiek is verrukt, de critici zijn betoverd. En hoe zit het met de kunstenaar zelf? Hij begrijpt dat vermoeidheid begint te pesten. Maar het favoriete ding om te vertrekken kan dat niet. In 1962 leek Brel, samen met de verandering van de platenmaatschappij, zijn tweede wind te openen. Hij schrijft een lied, dat bestemd is om een van de belangrijkste in zijn werk te blijven ("gewoon land"). Na de dood van zijn ouders (zijn vader stierf in januari 1964, zijn moeder stierf in maart), presenteert Jacques de compositie Amsterdam. Het publiek begroet het nummer met een staande ovatie.
Het besluit om het podium te verlaten
Jacques Brel bereikte de populariteit waarvoor hij zo graag wilde. Maar nu besluit hij het podium te verlaten. Het nieuws klinkt als een donderslag bij heldere hemel. Hij geeft toe dat hij verwoest was. Het laatste concert van Brel werd in 1967 in Rube gehouden. Brel verdwijnt niet, het opent op zichzelf de acteur. Hij treedt op in de musical "The Man from La Mancha" en na, jaar na jaar, speelde hij in de films: "My Uncle Benjamin" (1969), "Mont-Dragon" (1970), "Franz" (1971), "Adventure is a Adventure "(1972) et al. De carrière van een acteur eindigt. In 1973 ontdekt Jacques Brel dat hij dodelijk ziek is en geleidelijk aan ontsnapt aan nieuwsgierige blikken: op zijn eigen jacht met zijn dochters gaat hij op reis.
Laatste jaren van het leven
In november 1975 stopt het jacht van Jacques Brel op de markies. Soms bezoekt hij Parijs om nieuwe liedjes op te nemen, en Brussel voor een medisch onderzoek. Hij kan de eilanden nog steeds niet verlaten, ook al is het klimaat niet geschikt voor zijn gezondheid. In 1977 keert Brel terug naar Parijs. Hij brengt het nieuwste album BREL uit, dat meteen uitverkocht is, hoewel er op verzoek van de kunstenaar geen reclamecampagne wordt uitgevoerd.
In 1978 wordt de kunstenaar ziek. Hij sterft in een ziekenhuis in de buurt van Parijs op 9 oktober aan de hand van een longembolie. Het lichaam van Jacques Brel wordt teruggebracht naar de markies.
Interessante feiten
- In de kinderorganisatie van scouts kreeg Jacques Brel de bijnaam "Laughing Seal" vanwege zijn gevoel voor humor.
- De eerste grote roman van Jacques Brel wordt "Puneets" genoemd. Het boek is geschreven onder de indruk van de werken van Jules Verne en Jack London.
- Jacques Berel is het pseudoniem van de zanger, waaronder hij zes maanden heeft opgetreden.
- De auteur van de hits van Elvis Presley Mort Schuman trad op in het promoten van Brel in de VS.
- In de herfst van 1965 trad Brel op in Moskou.
- Jacques Brel is afgebeeld op de Belgische postzegel van 1988.
- In 1970 ontvangt de muzikant de langverwachte licentie van de piloot van het vliegtuig.
- De laatste schuilplaats van de grote en heldere Brel ligt op de Marquise-eilanden, vlakbij het graf van Gauguin.
Beste liedjes
"Quand on n'a que l'Amour" (Toen er alleen liefde was) werd uitgebracht in 1957. Dit is een van de meest populaire singles van Jacques Brel. Daarin zegt de auteur en performer dat alleen liefde menselijke ondeugden kan overwinnen, oorlogen kan stoppen.
"Quand on n'a que l'Amour" (luister)
"Ne me quitte pas" (Do not leave me) werd opgenomen door de Franse muzikant Jacques Brel op 11 september 1959. Voor de hele tijd van zijn bestaan, werd het uitgevoerd door vele zangers uit verschillende landen en vertaald in verschillende talen. Een van de meest populaire versies behoort Nine Simon. Jacques Brel publiceerde zijn eerste essay in zijn eigen Vlaamse taal in de compilatie "Laat Me Niet Alleen", 13 jaar later wendde hij zich opnieuw tot de hit en nam het op in zijn album met dezelfde naam. Ongetwijfeld is dit nummer het meest beroemde essay van Jacques Brel en tegelijkertijd kan het gerust een ongewoon lyrische en ontroerende liefdesballade worden genoemd. Ze was toegewijd aan het afscheid van de auteur met haar geliefde, actrice en zangeres Suzanne Gabriello. Ondanks zijn naam, is het bekend dat Jacques de pauze initieerde. Het is merkwaardig dat de lijnen "En ik zal je parels van regen geven ..." worden geïnspireerd door de melodie Hongaarse Rhapsody №6 F. Liszt. Naast Nina Simone werd hun versie van deze hit te zijner tijd aan het publiek gepresenteerd: Edith Piaf, Marlene Dietrich, Julio Iglesias, steekMadonna, Frank Sinatra en vele andere artiesten.
"Ne me quitte pas" (luister)
"Le plat betaalt" (Vlak land). Het lied, geschreven door Jacques Brel in 1962, is gevuld met liefde voor het moederland. Daarin vertelt hij hoe mooi België is.
"Madeleine" (Madeleine). Liedje uit 1961 over liefde en hoop. De held wacht en gelooft dat Madeleine op het punt staat te komen. Het lied gaat over het proces van angstig wachten. In deze zin is het vergelijkbaar met de compositie van Mathilde (Matilda), die in 1964 werd uitgebracht.
"Amsterdam" (Amsterdam) De slag van Jacques Brel, geschreven op het motief van het Engelse lied "Green Sleeves". Daarin opent de wereld van de zeevaarders zich voor de luisteraar, het leven wordt hier getoond als een ziedende ketel van passies. Uitgebracht in 1964.
"Amsterdam" (luister)
Een explosie van emoties, een doordringende blik en energie - dit zijn de kleine dingen die Jacques Brel onderscheiden van andere vertegenwoordigers van de Franse scene. Tijdens één toespraak leefde hij verschillende levens. Hij was de ster die, zelfs als hij gedoofd is, het licht verlaat.
Laat Een Reactie Achter