De musical "My Fair Lady": inhoud, interessante feiten, video's, geschiedenis

De musical "My Fair Lady"

De musical "My Fair Lady" van Frederick Lowe en Alan Jay Lerner is een romantisch verhaal over de transformatie van een eenvoudig bloemenmeisje in een verfijnde en elegante dame die de harten van vele kijkers over de hele wereld veroverde. De uniciteit van de musical schuilt in de combinatie van verschillende muzikale materialen: van sentimenteel wals voor de Spaanse hitte.

overzicht

Wereldlijke mensen verzamelen zich op een plein in de buurt van het beroemde Royal Theatre in Londen. Eliza's bloemenmeisje zit op de trap, haar waren worden onbedoeld aangeraakt door de nobele jongeman Freddie Ainsford Hill, de bloemen brokkelen af ​​en vallen. Ondanks de verontschuldigingen van de elegante heer, drukt het bloemenmeisje haar verontwaardiging op een zeer ruwe manier uit. Ze eist dat Freddie schadevergoeding betaalt. Er wordt snel een menigte van toeschouwers gecreëerd, die geïnteresseerd zijn, ter gelegenheid waarvan al het gedoe is gebeurd. Iemand merkt dat één persoon de toespraak van een meisje letterlijk vastlegt, velen gaan ervan uit dat dit een politieagent is die Eliza wil arresteren vanwege haar lomp gedrag. Het blijkt dat dit een beroemde professor is die fonetiek studeert. Hij was geïnteresseerd in de uitspraak van Eliza, die duidelijk verre van perfect was. Met het argument dat er onder de Engelsen geen mensen zijn die hun moedertaal kennen, bepaalt hij omwille van de publieke erkenning gemakkelijk de verblijfplaats van elk van de gesprekspartners. Dus ontmoet hij het leger Pickering. Higgins besloot om op te scheppen voor een nieuwe kennis en stelde het bloemenmeisje terloops voor om haar perfect te leren om een ​​half jaar Engels te spreken, omdat geletterde spraak de weg is naar de mooie toekomst van het meisje.

De volgende dag komt het bloemenmeisje Eliza naar Higgins, ze is klaar om lessen van hem te nemen, omdat ze wil werken in een meer betaalde bloemenwinkel. In het begin lacht Higgins om een ​​meisje dat al weg wil, maar Pickering biedt aan om te wedden. Onder de voorwaarden van de transactie zou professor Higgins haar moeten leren correct te spreken, zodat niemand uit de seculiere maatschappij haar als een domoor kan herkennen. Pickering belooft alle onderhoudskosten te betalen. Deze regeling past bij de professor, en hij beveelt de meid Pierce om voor Miss Doolittle te zorgen. Pickering en Higgins bespreken het leven, en de professor spreekt zijn eigen mening uit over huwelijk en vrouwen: hij gaat niet trouwen en gelooft dat vrouwen alleen in staat zijn om wanorde te veroorzaken.

Eliza's vader, de aaseter Alfred Doolittle, hoort het nieuws dat zijn dochter is ingetrokken om bij Professor Higgins te wonen. Ondertussen probeert het meisje ijverig de uitspraak van geluiden te leren, maar studeren is moeilijk voor haar. Dolittle komt naar Higgins en wil een beloning voor haar krijgen. Hij presenteert zijn levensfilosofie, die heel origineel lijkt voor Higgins. De professor geeft hem niet alleen geld, maar adviseert Doolittle ook aan de Amerikaanse miljonair als een briljante spreker.

De hele dag studeerde Eliza, maar het mocht niet baten. De professor beslist dat zodra vloeken en verwijten niet helpen bij het trainen, je dan van tactiek moet veranderen. Na een zacht gesprek beseft het meisje eindelijk dat ze het verkeerde doet en onberispelijk het vers leest "Togo en wacht op de regen in Spanje." Geïnspireerd door Eliza zingt het lied 'Ik wil dansen'.

De dag is aangebroken waarop juffrouw Doolittle in de high society van de hippodroom zou moeten verschijnen. In het begin is alles zo goed als mogelijk, maar Eliza begint in een vlaag van geluk levensverhalen te vertellen, waarbij hij hen lokaal spreekt. Hiermee betoverde ze het hart van Freddie Ainsford Hill. Gefrustreerd keert Eliza terug naar Higgins, iedereen begrijpt dat er meer werk nodig is om te zeggen wat. Freddie zingt een liedje over de gevoelens die hij ervaart, maar Dolittle is zo verdrietig dat hij niet uit wil gaan.

Anderhalve maand is verstreken en het is tijd voor een nieuwe eindtoets. Bij de bal stond Eliza bovenaan. Niemand, zelfs professor Karpati, kon een meisje in het meisje niet herkennen, bovendien erkende de maatschappij haar als een echte prinses. Higgins accepteert felicitaties voor het succes van het experiment, maar niemand geeft om Eliza's lot. Beledigd en verontrust, verzamelt ze dingen en vertrekt.

Miss Doolittle keert terug naar haar thuiswijk, waar niemand haar zal herkennen. Vader is rijk geworden dankzij de aanbeveling van Higgins en wil nu trouwen. Professor en Pickering zijn erg bedroefd dat Eliza weg is, ze willen haar vinden.

Eliza ontmoet toevallig de professor. Hij geeft toe dat alles zonder haar is veranderd en vraagt ​​haar om terug te keren. Doolittle wil niet naar hem luisteren, ze zegt dat alle deuren voor haar openstaan.

Bij thuiskomst luisterde de professor lange tijd naar de registers van Eliza's stem. Juffrouw Doolittle komt de kamer binnen en zet rustig de fonograaf uit. Higgins, die haar ziet, verbergt de vreugde niet.

foto:

Interessante feiten

• Aanvankelijk zou de musical "My beautiful Eliza" moeten heten, maar later werd de naam veranderd in "My beautiful lady."
• De schermversie van 1964 won de Oscar.
• Lerner en Low werkten lange tijd samen en maakten musicals voor Broadway. Het eerste echt succesvolle werk was de California Gold-musical.
• In totaal werden de prestaties van het Broadway Theater 2.717 keer opgevoerd.

• "My Fair Lady" was niet alleen genomineerd, maar won ook de Tony Music Award.
• De plot van het stuk "Pygmalion", dat de basis vormt voor het maken van een musical, is tijdens het werk enorm veranderd. Dus in de originele bron trouwt Eliza met Freddie en opent geen bloemenwinkel, maar een plantaardige, als een symbool van ongeloof in ware liefde.
• In de filmversie, de rol van Eliza werd gegeven aan de al beroemde Audrey Hepburn, waren veel kenners van de musical boos omdat ze Julia Andrews in haar plaats wilden zien, die een permanente artiest op Broadway was.
• Beroemde componisten weigerden producent Gabriel Pascal omdat ze niet geloofden in het succes van het project.

Geschiedenis van de schepping

Het idee om te creëren uit George Bernard Shaw's beroemdste en meest populaire toneelstuk in die tijd is een muzikale uitvoering die volledig eigendom is van de Hongaarse producer Gabriel Pascal. In 1930 verwierf hij de rechten op een aantal werken van de beroemde toneelschrijver, waaronder de Pygmalion. In 1938 was hij in staat om de theatrale versie van het stuk te filmen. Pascal was lange tijd op zoek naar een componist die zou beslissen om een ​​musical te componeren op basis van een script. Het werk werd aangeboden aan vooraanstaande kunstenaars als Richard Rogers en Oscar Hammerstein II, Leonard Bernstein, Gian Carlo Mennothy, Betty Comden en Adolf Green. Maar alleen componist Frederick Lowe en librettist Alan J. Lerner besloten om moed te tonen en een musical te schrijven die al meer dan een halve eeuw niet uit het repertoire van het Broadway Theater is verwijderd.

De eerste generale repetitie werd gehouden in het Schubert Theatre in New Haven. De hoofdrollen werden toegewezen aan Julia Andrews en Rex Harrison.

15 maart 1956 hield een oorverdovende première van de voorstelling in het Mark Hellinger Theatre in New York. Toen werd het opgevoerd op Broadway, dat 6 jaar duurde en vervolgens weer werd hervat.

In 1964 kwam de schermversie van de musical. De rol van Eliza Doolittle werd aan Audrey Hepburn gegeven, de vervanging van Rex Harrison kon niet worden gevonden, omdat niemand de rol van professor Higgins beter aankon. In hetzelfde jaar ontving de film een ​​Oscar.

In 1960 werd deze muzikale uitvoering opgevoerd in de Sovjet-Unie, de show werd gehouden in drie steden: in Moskou, St. Petersburg en Kiev. Het publiek was blij met wat ze zagen en de nummers werden snel populair en herkenbaar.

De musical "My Fair Lady" is een veelzijdige muzikale uitvoering. Het treft de diepten van de ziel met zijn eenvoud en naïviteit en verrast tegelijkertijd met zijn schittering en luxe. Als je deze muzikale creatie eenmaal ziet en hoort, zal de kijker voor altijd zijn bizarre melodieën en levendige omgeving onthouden.