De musical "Notre Dame de Paris": inhoud, video, interessante feiten, geschiedenis

Muzikale "Notre Dame de Paris"

Wat betekent de musical "Notre Dame de Paris" voor jou? Dit meest populaire werk heeft weinig mensen onverschillig laten, het heeft een buitengewone fascinerende kracht. Wat is zijn geheim? Misschien het hele ding in een spectaculaire productie, een buitengewoon verhaal van liefde en verraad, verteld door de ingenieuze Hugo? Of draait het allemaal om de geweldige muziek waarin de Franse chanson- en zigeunermotieven met elkaar verweven zijn? Stel je eens voor, want dit werk bevat 50 nummers gewijd aan het meest heldere en sterke gevoel - liefde, en bijna allemaal zijn het echte hits geworden.

Samenvatting van de musical "Notre Dame de Paris" en veel interessante feiten over dit werk op onze pagina.

overzicht

Centraal in dit trieste verhaal staat de jonge schoonheid Esmeralda, die werd opgevoed door de zigeuner-koning Klopen, die haar vader en moeder verving. Hun kamp probeert illegaal naar Parijs te gaan om hun toevlucht te zoeken in de kathedraal, maar de soldaten merken de ongenode gasten op en dirigeren ze onmiddellijk. Knappe Phoebus da Shatoper, die de kapitein is van de koninklijke schutters, vestigt de aandacht op de jonge Esmeralda. Gefascineerd door de schoonheid van het meisje, vergeet hij volledig zijn bruid Fleur-de-Lys, met wie hij verloofd is.

De kapitein is niet de enige die aandacht aan de jonge danser besteedde. Quasimodo heeft ook tedere gevoelens voor haar, die speciaal naar het feest van narren komt om haar geliefde nogmaals te bewonderen. Zijn stiefvader en strenge mentor Frollo verbiedt zelfs om aan dit meisje te denken en naar haar te kijken, maar doet dit vanwege sterke jaloezie. Het blijkt dat de aartsdiaken ook verliefd is op Esmeralda, alleen hij heeft niet het recht om dat te doen.

Frolo rijpt een sluw plan - een zigeunervrouw ontvoeren en haar opsluiten in de toren, en hij probeert het meisje met Quasimodo te stelen in het donker van de nacht, maar de zigeunervrouw redt Phoebus op tijd. Profiterend van het moment, nodigt de kapitein de schoonheid onmiddellijk uit op een date.

Een onbewuste getuige van de ontvoering, evenals de dappere daad van de kapitein, is de dichter Gringoire, die de zigeunerkoning Kloper wil ophangen voor het overtreden van de kampregels, omdat hij het Wonderland heeft bezocht en het ten strengste verboden is om dat te doen. Maar Esmeralda redt Gringoire en moet nu met hem trouwen. Hier is slechts een zigeuner die al verliefd is op een ander, in zijn redder, - Phoebe de Shatopera.

De aartsdiaken houdt Esmeralda en de kapitein nauwlettend in het oog toen ze op een date gingen en, verblind door jaloezie, de tegenstander aangevallen. Als gevolg hiervan verwondt Frollo Phoebe met een mes. Dat is gewoon om te betalen voor deze misdaad heeft al Esmeralda, want zij is het die ervan beschuldigd wordt te proberen de kapitein te doden. Tijdens het proces probeert de zigeuner te bewijzen dat ze onschuldig is, maar Esmeralda wordt niet gehoord en ter dood veroordeeld.

Terwijl het meisje in de gevangenis zit in afwachting van een veroordeling, bezoekt Frollo haar. De aartsdiaken stelt voor de mooie vrouw te redden, in ruil voor haar toewijding en liefde, maar zij weigert hem. Toen hij dit hoorde, viel Frollo Esmeralda aan, maar Klopen en Quasimodo kwamen op tijd te hulp. Het hele kamp kwam om de gevangene te helpen en er volgde een veldslag tussen de zigeuners en de koninklijke soldaten. Als gevolg van deze botsing overlijdt Klopen en wordt Esmeralda opnieuw gearresteerd, en Frollo overhandigt haar zelf aan de beul. In wanhoop deelt hij dit met Quasimodo, toegevend dat hij dit alles deed vanwege de weigering van de schoonheid, en in woede gooit hij de verraderlijke Frollo van de toren, en hij snelt naar de plaats van executie, zodat de laatste keer dat hij de reeds overleden Esmeralda omarmt.

foto:

Interessante feiten

• "Notre Dame de Paris" wordt beschouwd als het eerste en belangrijkste werk van Hugo. En zijn uitgever stelde meteen zware omstandigheden - het manuscript zou exact na vier en een halve maand moeten zijn voltooid en het was ontworpen in de geest van Walter Scott. Ter vergelijking, Hugo werkte aan zijn volgende werk, The Miserables, dat werd geschreven na de eerste roman gedurende zeventien jaar.
• De auteur van de roman geloofde zelf dat zijn werk perfect was voor het plot van een opera, en hij componeerde zelfs het libretto zelf.
• Na de publicatie van de roman raakten de tijdgenoten van Hugo opnieuw geïnteresseerd in middeleeuwse architectuur.
• Vanwege het ongelooflijke succes van slechts het eerste jaar van de uitvoering, stond de musical in het Guinness Book of Records als de bestverkopende schijf.
• Toen de componist de musical creëerde, componeerde hij het deel van Quasimodo dat zichzelf in deze rol presenteerde, later werd besloten om het aan een onbekende te geven Pierre Garanu (Garou).
• Dit is de eerste Franse musical die zo'n doorbraak heeft gemaakt op het wereldtoneel, met name in Amerika, gewend aan de populariteit van alleen hun werken. Maar in zijn land heeft dit genre nooit veel succes gehad met het publiek. Zelfs de meest populaire werken van Andrew Lloyd Webber waren erg koud.
• In Frankrijk werd de première van de uitvoering in 1998 ongeduldig verwacht en binnen zes maanden waren alle tickets opgekocht.
• In mei 1999 ontving de musical de prestigieuze World Music Awards voor het best verkochte Franse album. Een jaar later ontving de uitvoering de tweede dergelijke prijs.
• De musical inspireerde de illustrator Benjamin Lacombe om een ​​hele reeks levendige foto's van hem te maken, die allemaal aan de hoofdpersonen waren gewijd. Al snel werden deze illustraties opgenomen in het boek van Notre Dame de Paris.
• Een dergelijk helder plot trok niet alleen beroemde componisten, maar ook regisseurs aan, waardoor er meer dan een dozijn schermversies van de roman zijn. De eerste is gemaakt in 1905 en was een stille korte film. Onder de belangrijke versies van de film moet worden opgemerkt in 1982, geregisseerd door Michael Tachner. In 1996 werd de animatiefilm "The Hunchback of Notre Dame" uitgebracht, waarvan de plot al enigszins werd gewijzigd.

• Voor de casting, gehouden voor de Russische versie van de musical, arriveerde een record aantal aanvragers - ongeveer anderhalfduizend, en slechts 45 van hen waren opgenomen in de groep.
• Ongeveer $ 4,5 miljoen werd besteed aan de Russische versie, en 15 miljoen werden verzameld gedurende de hele tijd van de show in het theater in Moskou.
• In 2016 bedroeg het totale aantal kijkers dat de show over de hele wereld bekeek meer dan 15 miljoen mensen.
• Het is vermeldenswaard dat de auteur van de beroemde "Notre Dame" ook een musical schreef over een nogal ongewoon Russisch thema. Dit werk noemde hij "Decembristen", de dichter Ilya Resnik hield zich bezig met de ontwikkeling van het libretto.
• Momenteel is een verkorte versie van de musical Alexander Marakulin op tournee in ons land. De acteurs van de groep werden zelfs gedaagden in het strafrechtelijke geval van schending van het auteursrecht.
• In Nizhny Novgorod werd een parodie op een uitvoering met bijna identieke decoraties opgevoerd.
• Niet gedaan in de Franse muziekproductie en zonder enige blunders. Er werd dus opgemerkt dat anarchie op de muur is opgenomen, hoewel oorspronkelijk een ander woord was bedoeld - ananke, wat rock betekent. Al in de nieuwe Mogador-versie van de uitvoering werd dit woord gecorrigeerd naar de juiste.

Populaire nummers:

Belle (luister)

Dechire (luister)

Vivre (luister)

Le temps des cathédrales (luister)

Geschiedenis van de schepping

Verrassend genoeg werd deze musical al populair voor de première vanwege het feit dat een schijf met enkele singles werd uitgebracht (16 nummers). De gepresenteerde composities creëerden een ongekende furore en begonnen snel de harten van het publiek te winnen. De première, gehouden op 16 september 1998 in Parijs in het Congrespaleis, was een doorslaand succes. De rol van de hoofdpersoon uitgevoerd door Noah (in de geschiedenis), en dan Helene Segara, de rol van Quasimodo ging naar Pierre Garanu (Garou), Phoebe - Patrick Fiori, Gringoire - Bruno Peltier, Frollo - Dariel Lavoie. De regisseur was de Fransman Gilles Mayo, die in die tijd bekend was bij het grote publiek voor zijn producties. Over het algemeen bleek de uitvoering een beetje ongewoon, omdat deze verschilde van het gevestigde formaat van de musicals van Andrew Lloyd Webber en Claude-Michel Schonberg: minimalistisch podiumontwerp, moderne balletchoreografie, een ongewoon formaat.

De liedjes van de musical begonnen onmiddellijk de verschillende hitlijsten te leiden, en de meest populaire van hen "Belle" en werd een echte wereldhit. Na zijn succes in Frankrijk vertrok de musical op haar triomftocht naar andere landen van de wereld.

In 2000 creëerde de componist een tweede versie van de musical, en deze versie werd al gepresenteerd in het Mogador Theater. Deze versie werd gebruikt voor Russische, Spaanse, Italiaanse, Koreaanse en andere versies.

De Russische première werd met succes gehouden op 21 mei 2002 in het Operetta Theatre in Moskou. De productie werd geïnitieerd door Wayne Fawks, uitgenodigd uit het Verenigd Koninkrijk. Toen ze voor het eerst aan de score begonnen, gaf Julius Kim, die verantwoordelijk was voor de vertaling van het libretto, toe dat het vrij moeilijk was om te doen. Bovendien waren niet alleen professionele dichters betrokken bij een dergelijk nauwgezet proces. Dat is de reden waarom de auteur van de vertaling van het lied "Belle" Susanna Tsiryuk was, zij bezit ook de tekst van de liedjes "To live", "Sing to me, Esmeralda". Maar de vertaling van de single "My love" werd helemaal gedaan door schoolmeisje Daria Golubotskaya. Het is vermeldenswaard dat in ons land de uitvoering ook volgens een Europees model werd afgewikkeld: ongeveer een maand voor de première werd het nummer "Belle" gelanceerd op het radiostation dat werd uitgevoerd door Vyacheslav Petkun (Quasimodo), dat onmiddellijk populair werd. Elementen van westerse stijl zijn ook aanwezig in de choreografie.

In 2011 werd besloten om een ​​internationale groep te organiseren, waaronder artiesten uit verschillende landen, die een wereldtournee maakten. Telkens werd ze opgewacht door een enthousiast publiek en luid applaus. Tot nu toe werd deze musical met succes uitgevoerd op verschillende podia van de wereld. Tijdens zijn levensduur werd het in 15 verschillende landen getoond en in zeven talen vertaald.

"Notre Dame de Paris" Het wordt beschouwd als een van de meest populaire en erkende musicals bij het publiek. Eigenlijk is het niet eens verrassend. Hij vangt letterlijk vanaf de eerste seconde aan het gordijn, laat het publiek niet los. Het is moeilijk je een ander hetzelfde meest populaire en herkenbare werk voor te stellen. Het is nog moeilijker om te zeggen welk lied, geschreven door de populairste en grootste tekst van een francofonie, het mooist is, omdat ze allemaal mooi zijn! Dus wat betekent de musical "Notre Dame de Paris" voor jou? Dit is liefde, herinneringen aan tedere gevoelens, verdriet, druk, compassie en eindeloze bewondering voor betoverende muziek.