L. Beethoven Concerten voor piano en orkest: betekenis, video, inhoud, feiten

L. Beethoven Concerten voor piano en orkest

De piano is een van de belangrijkste instrumenten waarvoor de grote Duitse componist Ludwig van Beethoven werken schreef. Door Europese steden toerend, creëerde de muzikant composities die hij onafhankelijk kon uitvoeren. Het meest winstgevende genre voor de presentatie in een seculiere samenleving was een concert. Voor de volledige carrière van Beethoven schreef 7 concerten voor piano en orkest. Je kunt de geschiedenis en de betekenis van pianoconcerten met een orkest leren, veel interessante feiten lezen en naar de stukken op onze website luisteren.

De waarde van pianoconcerten in de werken van Beethoven

Het idee om het genre van het concert te verrijken en dichter bij de symfonie te brengen, verscheen lang voordat Beethoven begon te componeren. Niettemin was het in zijn werk dat het pianoconcert met het orkest de kans kreeg zich op een nieuwe manier te ontwikkelen.

De tijd waarin de componist leefde, werd gekenmerkt door de geest van revoluties en bevrijdingsbewegingen, die de muziek alleen maar konden beïnvloeden. De belangrijkste verschillen van het genre zijn onder meer:

• Gelijkheid in expressiviteit met symfonische genres is opgetreden. De compositie van het concert wordt gepositioneerd als een symfonie met een solopiano.
• De rol van drama is toegenomen, er is een conflict ontstaan.
• Geretourneerd dialogisch principe.
• Inhoud bijwerken.
• Thematisch gezien heeft het orkest iets gemeen met de zanger.

Tegelijkertijd bleef de structuur van het concert ongewijzigd, waardoor de verbinding van het genre met de traditie behouden bleef. Beethoven had dus een belangrijke invloed op de ontwikkeling en de vorming van het concertgenre.

Interessante feiten

• In 2007 slaagde hij er met de dirigent Bernstein in om een ​​documentaire te maken over de concerten voor de piano met Beethoven.
• Het thema van het tweede deel van het eerste concert vormde de basis van vele revolutionaire liederen, waaronder het lied "Young Guard", dat populair was in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw in ons land.
• Het vijfde concert markeert een keerpunt in de geschiedenis van de muziek, zoals Beethoven zelfstandig een cadans schreef voor de solist. Voordien liet de cadans in concerten de acteur improviseren op een onderwerp dat door de componist was ingesteld. Dergelijke cadans toonden de vaardigheid en virtuositeit van het bezitten van een instrument. De geschreven cadensen vergemakkelijkten de taak voor de uitvoerder, maar begonnen daarmee ook de creatieve vrijheid te beperken.
• Beethoven stelde zijn eigen concertmuziek tegenover elkaar en noemde die dramatische betekenis. Hij geloofde dat andere muziek leeg was en praatte niets.
• In het eerste concert gebruikte Beethoven een echte UK anthem-deuntje.

Concert voor piano en orkest №1

Het eerste concert is de vijftiende compositie van de componist. De compositie is ontstaan ​​tijdens de periode van actieve rondleidingen door Europa, voor het eerst werd een essay getoond aan het Praagse publiek. Twee jaar later voltooide Beethoven zijn eigen werk en sprak op 2 april 1800 in Wenen. Critici zagen in het werk een grote hoeveelheid schoonheid en schoonheid. In 1833 werd de score gedrukt.

De tonaliteit van het werk in C-groot. De compositie is kenmerkend voor het concertgenre, dat wil zeggen, het bestaat uit drie delen:

1. Allegro con brio. (Snel met vuur)
2. Largo (gelijkspel)
3. Allegro scherzando (snel speels)

Het eerste deel opent met een licht orkestgeluid, de hoofdrol wordt gegeven aan snaarinstrumenten. Elegante en virtuoze pianopartij, het wordt slechts in geringe mate ondersteund door het orkest.

Het tweede deel weerspiegelt volledig de stijl van Beethoven. Het muzikale thema wordt uitgevoerd door de solist. Cantilena is ritmisch vrij gebouwd, periodiek zijn er pauzes, die drama toevoegen.

Het derde deel is geschreven in de vorm van rondo. Dans is de belangrijkste kwaliteit van muziek. Muzikale thema's zoals afbeeldingen in een caleidoscoop vervangen elkaar voortdurend. Het lijkt erop dat improvisatie de overhand heeft, maar dit is slechts een verschijning, maar geen realiteit. Een aparte rol wordt gespeeld door een grap en eenvoudige code. Het orkest zwijgt even, de uiteindelijke genade blijkt niet waar te zijn en na een lange fermat voltooit het orkest het stuk volledig.

Veel musicologen merken op dat het eerste concert een aantal overeenkomsten vertoont met de werken van andere componisten van de klassieke school in Wenen. Dit wordt bevestigd door afgevlakte contrasten, de aanwezigheid van humor. Niettemin kan men zelfs in vroege werken reeds de voor de schrijver kenmerkende technieken traceren.

Pianoconcert met orkest №5

De compositie was gecomponeerd in een moeilijke tijd voor Oostenrijk, namelijk in 1809. Toen werd Europa veroverd door de veldslagen met Napoleon. Beethoven schreef met afschuw aan zijn vriend dat Wenen belegerd en in verval en verwoesting was. De première van het concert, gepland voor de zomer, vond alleen plaats in december 1811. De zaal verheugde zich, hoewel sommigen klaagden over de lange duur van het werk. Het werk werd in druk uitgegeven onder de titel "Grand Concerto for Piano and Orchestra".

Ondanks de grote omvang is de structuur van het werk klassiek, dus het bestaat uit drie delen:

1. Allegro (binnenkort beschikbaar)
2. Adagio un poco moto (Slow)
3. Allegro non tanto (binnenkort beschikbaar)

Het eerste deel wordt geopend met een briljante solo-piano. Het orkest pakt de solist krachtig op en dient als een volledige geluidsondersteuning voor solo-passages. Duidelijk getraceerde intonatie-mars. Het muzikale thema speelt een vormende rol en wordt verder getransformeerd in een hymne die wordt afgesloten. Er is een complicatie van het conflict. Met behulp van de dialogische techniek ontwikkelt de componist het muzikale denken en brengt het tot zijn logische conclusie.

Het tweede en derde deel worden zonder onderbreking uitgevoerd. Het middelste deel is gevuld met verlichting, het karakter is intiem, delicaat en verfijnd. De melodie straalt warm licht uit, daarna klinkt het strijkkwintet, vergelijkbaar in genre- of koormuziek. Niettemin maakt de verfijnde en sierlijke muziek plaats voor een dynamische, zielige melodie. De onderdeelcode is klein, gebaseerd op de neerwaartse beweging van de beweging. Een kleine groep na een pauze combineert de tweede en derde delen.

Het thema van het derde deel wordt gekenmerkt door een onovertroffen contrast en dynamische ontwikkeling. Tegelijkertijd wordt zij gekenmerkt door maniërisme en trots. Het klinkt niet alleen in een solo-instrument, maar ook in een orkest, wat nogmaals de betekenis ervan onderstreept.

Een speciaal hoogtepunt van het werk kan worden beschouwd als de toevoeging van pauken in de code van het derde deel. Deze tool liet toe om de atmosfeer van het geraas van veldslagen over te brengen, dat geleidelijk afneemt. Vrede en harmonie heersen weer op de planeet.

Het gebruik van muziek in de bioscoop

De pianoconcerten van Beethoven weerspiegelen de rijke binnenwereld van de componist, die vervuld is van een ondenkbare passie voor creativiteit. Al in de vroege concerten kon men muzikale trucs horen die typisch zijn voor de componist. Latere werken onthullen zijn oneindig talent om muziek in conflict te brengen.