Alexander Dargomyzhsky: biografie, interessante feiten, werk

Alexander Sergeevich Dargomyzhsky

Niet-erkende genieën beschouwen zichzelf als veel van degenen die niet lachten om creatief succes. Maar de ware betekenis van talent is alleen bekend door de tijd - het bedekt iemand met vergetelheid en schenkt iemand met onsterfelijkheid. Het ongewone talent van Alexander Sergejevitsj Dargomyzjsky werd niet gewaardeerd door zijn tijdgenoten, maar het was zijn bijdrage aan de Russische muziek die de belangrijkste bleek te zijn voor verschillende volgende generaties Russische componisten.

Een korte biografie van Alexander Dargomyzhsky en veel interessante feiten over de componist zijn te vinden op onze pagina.

Korte biografie Dargomyzhsky

Op 2 februari 1813 werd Alexander Dargomyzhsky geboren. De plaats van zijn geboorte staat erom bekend dat het een dorp in de provincie Tula was, maar historici debatteren nog steeds over de exacte naam ervan. Het was echter niet zij die een belangrijke rol speelde in het lot van de componist, maar het landgoed Tverdunovo behorende tot zijn moeder, waaraan de kleine Sasha enkele maanden oud was gebracht. Het landgoed lag in de provincie Smolensk, niet ver van het dorp Novospasskoye, het stamnest van de eerste Russische klassieke componist M.I. Glinka, met wie Dargomyzhsky heel vriendelijk zal zijn. Als kind bracht Sasha niet veel tijd door op het landgoed - in 1817 verhuisde het gezin naar St. Petersburg. Maar later kwam hij er herhaaldelijk voor inspiratie en de studie van volkskunst.

Volgens de biografie van Dargomyzjsky, in de hoofdstad, begon een zevenjarig jongetje piano te leren spelen, wat hij beheerste. Maar schrijven was zijn echte passie, om 10 was hij al de auteur van verschillende toneelstukken en romances. Serieus was deze hobby niet van Sasha's leraren, noch van ouders. En op 14-jarige leeftijd trad hij in dienst in de nieuw gecreëerde Controle van het Ministerie van het Keizerlijke Hof. In zijn werk onderscheidde hij zich door zijn ijver en bereikte hij snel de baanladder. Zonder ophouden echter om muziek te schrijven. Romances, gecomponeerd in die tijd, begonnen Petersburgse salons te veroveren en werden snel letterlijk in elke woonkamer uitgevoerd. Ik heb MI leren kennen Glinka, Dargomyzhsky bestudeerde zelfstandig de basis van compositie en contrapunt op de manuscripten die hij uit Duitsland had gehaald door professor Z. Den.

In 1843 nam Alexander Sergejevich ontslag en bracht de volgende twee jaar in het buitenland door, communicerend met vooraanstaande componisten en muzikale figuren uit zijn tijd. Bij zijn terugkeer begon hij Russische folklore te studeren, met name over het voorbeeld van liederen uit de provincie Smolensk. Een gevolg hiervan was de oprichting van de opera "Zeemeermin". Aan het einde van de jaren vijftig komt Dargomyzhsky dichter bij de kring van ontluikende componisten, die later de 'Machtige Handvol' zouden worden genoemd. In 1859 trad hij toe tot de adviseurs van de Russian Musical Society.

In 1861, na de afschaffing van de lijfeigenschap, werd Alexander Sergejevitsj een van de eerste grootgrondbezitters die de boeren bevrijdden, waardoor ze land achterlieten zonder een geldelijke betaling aan te rekenen. Helaas maakte menselijke vrijgevigheid zijn creatieve bestemming niet succesvoller. Tegen deze achtergrond begon zijn gezondheid gestaag te verslechteren, en op 5 januari 1869 was de componist er niet meer.

Interessante feiten over Dargomyzhsky

• Dargomyzhsky was kort, dun, met een hoog voorhoofd en kleine trekken. Modern voor hem heeft hem een ​​'slaperig kitten' genoemd. Van de ziekte die hij in de kinderjaren had geleden, sprak hij laat en zijn stem bleef ongewoon hoog voor een man voor zijn hele leven. Tegelijkertijd zong hij prachtig, waarbij hij zijn eigen romances uitvoerde met zo'n gevoel dat hij op een dag, terwijl hij naar hem luisterde, zelfs L.N. Dik. Hij maakte indruk op vrouwen met zijn charme, gevoel voor humor en onberispelijke behandeling.
• De vader van de componist, Sergey Nikolaevich, was de onwettige zoon van de landeigenaar A.P. Ladyzhensky, en kreeg zijn achternaam met de naam van het landgoed van zijn stiefvader Dargomyzh. De moeder van de componist, Maria Borisovna Kozlovskaya, kwam uit een adellijke familie, afkomstig uit Rurikovich. Haar ouders ontkenden de kleine ambtenaar in de hand van haar dochter, dus trouwde ze in het geheim. 6 kinderen werden geboren in het huwelijk, Alexander was de derde. Sergey Nikolajevitsj begroef toevallig zijn geliefde echtgenoot, en zijn vier kinderen, en zelfs twee kleindochters. Van de hele grote familie van Alexander Sergejevitsj overleefde Sergey S. Stepanova de enige zuster die overleefde. Ze hief twee dochters op van Erminia's jongere zus, die in 1860 stierf. Haar zoon, Sergei Nikolajevitsj Stepanov, en twee nichten werden de enige nazaten van Dargomyzhskys.

• Sergej Nikolayevich Dargomyzhsky waardeerde het gevoel voor humor bij mensen enorm en moedigde de ontwikkeling van deze kwaliteit bij zijn kinderen aan, voor een succesvolle scherpte of een slimme uitdrukking door hen 20 kopeken toe te kennen.
• Biografie Dargomyzhsky zegt dat Alexander Sergejevich nooit getrouwd was. Er gingen geruchten over zijn romantische relatie met Love Miller, die hij zong. Jarenlang had hij een delicate vriendschap met zijn student Lyubov Belenitsyna (in huwelijk met Karmalina), zoals blijkt uit de nog bestaande uitgebreide correspondentie. De laatste waren gewijd aan verschillende van zijn romances.
• Gedurende zijn hele leven woonde de componist bij zijn ouders. Na de dood van zijn vader woonde hij enkele jaren in de familie van zijn zus Sofia Sergejevna, en huurde vervolgens een appartement in hetzelfde huis.
• In 1827 werd het boek met kindergedichten en toneelstukken van MB gedrukt. Dargomyzhskaya "Gave van mijn dochter." Poëzie was opgedragen aan de jongere zus van de componist Lyudmila.

• In de familie klonk de muziek van Dargomyzhskikh constant. Naast Maria Borisovna en Alexander, die piano speelde, bezat broeder Erast de viool en zuster Erminia - de harp.
• De opera Esmeralda staat op het libretto van V. Hugo, in het Russisch vertaald door Dargomyzhsky.
• De componist heeft jarenlang zangles gegeven aan amateurzangers zonder kosten voor de student. Een van zijn studenten was A.N. Purgold, zus van echtgenote N.A. Rimsky-Korsakov.
• Dargomyzhsky was een geweldige empathische begeleider, die bladmuziek als een boek las. Hij leerde de delen uit zijn eigen opera's met de zangers. Als componist zorgde hij er altijd voor dat de pianobegeleiding van aria's of romances uiterst eenvoudig was om uit te voeren en de stem van de uitvoerder niet overschaduwde.
• In 1859 brandde het Petersburgse operagebouw plat, waar de klavieren van opera's van Russische componisten werden bewaard. "Zeemeermin" was een van hen. En alleen vanwege de gelegenheid was de score niet onherroepelijk verloren gegaan - twee weken voor de brand werd het gekopieerd voordat het naar Moskou werd gestuurd om te worden opgevoerd met de benefietprestaties van de zanger Semenova.
• Millers feest was een van de meest geliefde van F.I. Chaliapin, hij speelde vaak aria's uit "Mermaids" tijdens concerten. In 1910 sleepte de dirigent bij één van de uitvoeringen het tempo aan. Daarom moest de zanger ze met zijn voet slaan om niet in de Aryans te stikken. Tijdens de pauze zag hij hoe de regisseur de acties van de dirigent goedkeurde en ging hij woedend naar huis. Hij werd teruggebracht naar het theater, en hij beëindigde het toneelstuk, maar een groot schandaal brak uit in de pers, om de situatie te corrigeren, vertrok de regisseur van de keizerlijke theaters dringend naar Moskou. Als een conflictoplossing mocht Chaliapin de uitvoeringen leiden waaraan hij deelnam. Dus "Mermaid" gaf de kunst van Chaliapin-regisseur.
• Sommige Poesjkin-geleerden geloven dat de dichter in eerste instantie "Rusalka" als een opera-libretto heeft opgevat.

• Geld voor de productie van "The Stone Guest" werd verzameld door heel Petersburg. De componist heeft de prijs van zijn opera vastgesteld op 3000 roebel. Keizerlijke theaters betaalden dit geld niet aan Russische auteurs, de limiet was uitgeput met 1.143 roebel. TS.A. Cui en V.V. Stasov verscheen in druk met de dekking van dit feit. Lezers van de St. Petersburg Gazette begonnen geld te sturen om de opera te kopen. Zo werd het in 1872 geleverd.
• Tegenwoordig wordt de componist zelden thuis gespeeld en amper bekend in de wereld. In het westen is er de "Zeemeermin" van A. Dvorak, die populaire aria's heeft. The Stone Guest is complex voor perceptie, en bovendien verliest de vertaling grotendeels de connectie tussen muziek en het gedicht van Pushkin, en daarmee het idee zelf van een ongewone opera. Elk jaar in de wereld van opera Dargomyzhsky trad slechts ongeveer 30 keer op.

Creativiteit Alexander Dargomyzhsky

De eerste werken van Sasha Dargomyzhsky dateren uit de jaren 1820 - dit zijn vijf pianostukken met een divers karakter. Uit de biografie van Dargomyzjsky leren we dat de componist al op 19-jarige leeftijd verschillende edities had van kamerwerken en romances, en populair was in de saloncirkels. Een geval kwam tussen in zijn creatieve lot - een toenadering met MI Glinka. Hulp bij de voorbereiding op de productie van 'Life for the Tsar' in Dargomyzhsky wakkerde de wens op om de opera zelf te schrijven. Maar zijn focus lag niet op epische of heroïsche thema's, maar op persoonlijk drama. Aanvankelijk wendde hij zich tot de geschiedenis van Lucrezia Borgia, maakte een plan voor de opera en schreef verschillende nummers. Echter, op advies van de binnenste cirkel brak dit plan uit. Een ander verhaal werd hem gegeven door de meest populaire roman van die tijd, "Notre Dame de Paris" door V. Hugo. De componist noemde zijn opera "Esmeralda", het werd voltooid in 1839, maar zag het tafereel pas in 1847. Gedurende 8 jaar lag de opera in het Directoraat van de keizerlijke theaters zonder beweging, ontving geen goedkeuring of weigering. De première in Moskou was zeer succesvol In 1851 Esmeralda Het werd getoond in het Alexandrinsky Theater in Moskou, met slechts drie voorstellingen, de muziekkringen zagen de opera gunstig, maar critici en het publiek accepteerden het koel, en dit was grotendeels te danken aan de zorgeloze prestaties en slechte prestaties.

Dargomyzhsky schrijft romances, waaronder - unieke werken van het komische genre en een cantate "De triomf van Bacchus"op Poesjkin's verzen Ze werd slechts één keer opgevoerd en vervolgens herwerkt tot een opera-ballet, maar in deze vorm lag hij 20 jaar lang in noten zonder goedkeuring voor enscenering." Depressief door zo'n lot van zijn grote composities, begon de componist nauwelijks met het schrijven van een nieuwe opera , ook op het plot van Poesjkin. "zeemeermin"gecreëerd in de loop van 7 jaar Alexander Sergeevich ontving een creatieve impuls van een concert in 1853, waarin het publiek groots zijn werken accepteerde, en hijzelf werd bekroond met een zilveren band met een toverstaf versierd met edelstenen." Mermaid "werd snel geplaatst in 1856, door een jaar na het einde, maar net zo snel en verliet het podium - na slechts 11 optredens, hoewel het publiek het in het algemeen leuk vond .De enscenering was weer erg slecht, met oude kostuums en decoraties uit de selectie .Het Mariinsky Theater wendde zich weer tot haar 1865, een zeer succesvolle vernieuwing werd geleid door EF Napravnik.

De jaren 1860 brachten een nieuwe fase in het werk van de componist. Verschillende symfonische werken werden gemaakt, waarmee hij naar Europa ging. De toenaderingen van de zeemeerminnen en de symfonische fantasie uitgevoerd in België werden hartelijk ontvangen.Kazachok'Terug in Petersburg wendt Dargomyzjsky zich opnieuw tot het complot van zijn grote naamgenoot Pushkin.'Stone Gast"er is geen eigen libretto, de muziek is rechtstreeks geschreven op de tekst van de dichter." Twee extra liedjes van Laura zijn toegevoegd, waarvan er één ook de gedichten van Pushkin is.De componist had geen tijd om dit werk af te maken, nadat hij zijn laatste werk van C. Cui had voltooid en N te orkestreren. Rimsky-Korsakov De première van The Stone Guest vond plaats drie jaar na de dood van Alexander Sergejevitsj. "Zoals eerder is gebeurd, liepen de meningen over dit innovatieve werk uiteen, vooral omdat weinigen de ongewone vorm van recitatieven konden zien, die aria's en ensembles veranderde, de exacte correspondentie van muziek op het ritme van het gedicht van Pushkin en het drama van zijn personages.

Muziek Dargomyzhskogo in de bioscoop

Cinema sprak slechts twee keer tot het werk van Alexander Sergejevitsj. In 1966 nam Vladimir Gorikker de gelijknamige film op de opera "The Stone Guest". V. Atlantov, I. Pechernikova (zingt T. Milashkina), E. Lebedev (zingt A. Vedernikov), L. Trembovelskaya (zingt T. Sinyavskaya) hadden de hoofdrollen. In 1971 verscheen de operafilm "Zeemeermin" met E. Suponev (zingt I. Kozlovsky), O. Novak, A. Krivchenei, G. Koroleva op de schermen.

Niet de eerste, zoals Glinka, niet ingenieus, zoals Mussorgsky, niet productief, zoals Rimsky-Korsakov ... Teleurgesteld en teleurgesteld over de moeilijkheden die hij tegenkwam bij het proberen zijn opera's aan het publiek voor te stellen. Wat is de belangrijkste betekenis van Dargomyzhsky voor Russische muziek? Door zich terug te trekken uit de krachtige invloed van de Italiaanse en Franse componistenscholen, ging hij op een unieke manier door de kunst en volgde hij alleen zijn eigen esthetische smaak, zonder zich te laten verwennen door het publiek. Dat maakte het geluid en het woord onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het zal nogal wat tijd kosten en Mussorgsky en Richard Wagner zullen hun visie op deze richting geven. Hij was eerlijk en verried zijn idealen niet, en de waarde van zijn werk werd in de loop van de tijd getoond, wat de naam Dargomyzhsky tot de beste Russische componisten maakte.