De musical "Les Miserables": inhoud, video, interessante feiten, geschiedenis

De musical "Miserables"

De eerste Franse musical, die wereldberoemd werd, niet in de originele taal, maar in het Engels. Soms is het niet genoeg om een ​​getalenteerd werk te creëren, het is ook nodig om het goed te presenteren aan het publiek. "Les Miserables" kreeg de kans om de langst speelbare musical in de geschiedenis te worden dankzij de Britse producer Cameron McIntosh. Hij maakte het mogelijk voor miljoenen mensen om de prachtige productie te zien en zich inleven in het complexe lot van de helden van Hugo.

Samenvatting van de musical "Les Miserables" en veel interessante feiten over dit werk, lees op onze pagina.

overzicht

1815, de steengroeve, waar de veroordeelden werken. Een van hen is Jean Valjean. 19 jaar geleden werd hij veroordeeld voor het stelen van brood voor zijn hongerige gezin. Taskmaster Javert brengt hem de boodschap van vrijlating en het gele paspoort van de paria. Valjean is gratis, maar niemand laat de bedelaar bedelaar voor de nacht. Eindelijk vindt hij onderdak in het huis van bisschop Dinsky. In de ochtend, gehoorzaamt hij de duivelse impuls, steelt hij de kandelaars van hem, maar de bisschop beschermt hem voor de politie en geeft de gestolen goederen. Voor de voormalige veroordeelde, wordt dit een les van vriendelijkheid en genade.

1823. Valjean veranderde zijn naam om zich te vestigen in Montreille-sur-Mer - nu is hij de heer Madeleine, de eigenaar van de fabriek en de burgemeester. Er brak een schandaal uit in de fabriek - het bleek dat een van de arbeiders, Fantine, een onwettig kind heeft. Het meisje is ontslagen. Om haar dochter Cozette, die leeft met de ruige en wrede Tenardieu, te voeden, wordt ze een prostituee. Onterecht beschuldigd van het aanvallen van een cliënt, valt ze in de handen van Javert, die nu dienst doet als politie van deze stad. Valjean haalt haar uit de gevangenis en plaatst haar in een ziekenhuis. Stervend krijgt Fantine een belofte van hem om voor haar baby te zorgen. Javert vermoedt dat Madeleine Valjean is, hoewel de laatste als een geheel andere persoon werd herkend en binnenkort wordt veroordeeld. Valjean staat niet toe dat wetteloosheid plaatsvindt, hij bekent identiteitsfraude en loopt. Hij haalt Cosette uit Tenardier en verstopt zich in een klooster.

1832, Parijs. De nationale held, generaal Lamarck, sterft en er brak een opstand uit in de straten. Valjean en Cosette komen naar de stad. In de afgelopen jaren hebben de vijanden geen tijd verloren - en nu zijn de bende Tenardieu en Javert al in de buurt. Dochter Tenardier Eponina stiekem verliefd op een student Marius, en hij, die op straat Cosette ontmoet, wordt verliefd op haar. Lamarck sterft, Parijs bereidt zich voor op rebellie. Valjean staat op het punt het land te verlaten, maar onderschept de brief van Marius Cozette en gaat naar de barricades, waar de jongeman vecht. Nadat hij daar Zhavera heeft ontmoet, spionerend voor de autoriteiten, laat Valjean hem vrij. Eponina sterft als een van de eersten, de volgende dag overleefden alleen de gewonden Marius en Valjean onder de rebellen. Omdat de jongeman al bewusteloos is, brengt Valjean hem door riooltunnels. Maar bij de uitgang worden ze opgewacht door Javert. Gehoorzaam aan een onverklaarbaar innerlijk gevoel, laat hij zijn gezworen vijand los, en, onbekwaam om het mededogen te verwerken dat in hem is ontstaan, rent hij de Seine in. Valjean onthult aan Marius dat hij een veroordeelde is die de wet heeft overtreden en een belofte van hem doet dat Cosette er niet achter zal komen. Het meisje vertelt echter alles over Tenardier, barstte in een feest uit ter gelegenheid van haar huwelijk met Marius. Valjean bereidt zich al voor om deze wereld te verlaten, en, Cosette heeft amper tijd om afscheid van hem te nemen, hij vertrekt met Fantina en Eponina.

foto:

Interessante feiten

• Een nieuwe ronde van populariteit van de musical bracht een eenvoudige Britse huisvrouw Susan Boyle, in 2009, briljant uitgevoerd op de tv-show "Groot-Brittannië is op zoek naar talenten" aria van Fantines "I Dreamed a Dream". De video van deze voorstelling in enkele dagen verzamelde miljoenen weergaven op internet.
• Schoenberg, Bublil en McIntosh, vier jaar na de release van "Les Miserables", presenteerden nog een succesvol gezamenlijk project aan de wereld - de musical Miss Saigon. De productie staat bekend om het landen op het toneel van een helikopter die bijna niet van het heden te onderscheiden is. In Londen en New York ging de musical zo'n 10 jaar op rij.

• Een creatief en productieteam van meer dan 100 mensen neemt deel aan elke uitvoering van "Miserables". Kunstenaars dragen 392 kostuums.
• In 1996 speelden 250 artiesten van de musical bij de opening van de World Cup, waarvan de live-uitzending door 400 miljoen mensen werd bekeken.
• "Les Miserables" is een van de drie Broadway-honderdjarigen na de "Cats" en de "Phantom of the Opera" van E.L. Webber.

Beste cijfers

Work Song ("Look down") - veroordeelde song (luister)

"I Dreamed a Dream" - Fantine's aria (luister)

"Castle on a Cloud" - kleine aria van Cosetta (luister)

"Hoor je de mensen zingen?" - koor op de barricades (luister)

Geschiedenis van creatie en producties

Ideeën hangen in de lucht. Alan Bubble, een Franse librettist en toneelschrijver, bezocht de Britse musical "Oliver!" In de late jaren 1970, waar hij Gavroche in een van de personages zag. Na het legendarische kind uit de barricades werden Valjean, Fantine en Javert naar het innerlijke oog van de schrijver gebracht ... Toen hij thuiskwam, ging hij onmiddellijk aan het werk door het materiaal aan zijn oude medewerker, componist Claude-Michel Schoenberg, aan te bieden.

In 1980, na twee jaar werk, werd een conceptalbum uitgebracht en de musical werd opgevoerd in het Paris Palace of Sports. Tijdens de drie maanden huur werd de voorstelling bezocht door ongeveer een half miljoen kijkers. In 1983 viel het conceptalbum in handen van de beroemde theaterproducent Cameron Mackintosh, die, na kennis te hebben gemaakt met de musical, onmiddellijk besloot om het op het Britse podium te zetten. Hiervoor was een nieuw productieteam samengesteld, Herbert Kretzmer nam de vertaling van de tekst in het Engels op. De musical is aanzienlijk herwerkt in vergelijking met de eerste versie. Op 8 oktober 1985 was er een wedergeboorte van "Les Miserables" in het Barbican Theatre in Londen.

Het creatieve team die avond had ongekend enthousiasme, het spel was emotioneel hoog, het publiek accepteerde de musical uitstekend. Maar zodra McIntosh de recensies in de kranten las, brak zijn koude zweet door - "grimmig Victoriaans melodrama", "zinloos amusement", "een soap in plaats van klassieke literatuur" en andere onaangename epitheta van critici. De volgende dag riep de producent de bioscoopkas van het theater met alarm, in de verwachting dat het publiek na dergelijke besprekingen geen kaartjes zou kopen. De verkoopmanager raapte de telefoon op en was verrast dat McIntosh erin slaagde door te komen - vanaf de opening van het ticketkantoor hield de telefoon een minuut lang niet op, en het publiek kocht alle 5.000 tickets voor de volgende uitvoeringen in een halve dag op! Het publiek stemde met hun voeten voor de musical.

In 1987 openden de "Miserables" op Broadway, waar ze voortdurend 16 jaar liepen. De musical werd vertaald in 22 talen, waaronder Castiliaans, IJslands, Mauritiaans Creools, Ests. De uitvoeringen werden uitgevoerd in 44 landen, ze werden bezocht door 70 miljoen mensen. In 1989, in Sydney, werd de musical opgevoerd in de open lucht voor 125 duizend toeschouwers. De "Miserables" ontvingen meer dan 140 verschillende theaterprijzen, waaronder "Tony" en "Grammy". In 1995 werd het concert dat was gewijd aan de tiende verjaardag van de musical bijgewoond door de eerste performer van de rol van Jean Valjean Colm Wilkinson, en het laatste nummer werd uitgevoerd door 17 Valzhanov uit producties uit verschillende landen. Het 25-jarig jubileum van de voorstelling in 2010 werd gevierd op een vergelijkbare schaal. In Rusland is de musical nooit uitgevoerd.

Schermversie van "Miserables"

In 2012 verscheen de Hollywood-versie van "Les Miserables", gemaakt met de directe medewerking van de auteurs van de musical, op de schermen. De regisseur was een Engelsman Thomas Hooper, bekend van zijn werk aan kostuumreeksen voor de BBC en HBO, evenals de Oscar-winnende film "The King Says!". Alle artiesten voerden zelf hun zang uit, bovendien werd het geluid direct op de set opgenomen, zonder nasynchronisatie. In de rol van Jean Valjean, speelde Hugh Jackman de hoofdrol, achter wie waren rollen in theatervoorstellingen van de musicals "Sunset Boulevard", "Beauty and the Beast", "Oklahoma!". Voor Russell Crowe (Javert), Anne Hathaway (Fantine) en Eddie Redman (Marius) was dit de eerste ervaring om deel te nemen aan een muzikale film. Amanda Seyfred (Cosette) speelde eerder in de musical "Mamma Mission!", De rol van Bishop Dinsky werd uitgevoerd door Colm Wilkinson - de eerste Valjean op het West End en Broadway. Eponina kwam rechtstreeks van het toneel naar de film - het werd gespeeld door Samantha Barks, die dit beeld belichaamde in de Londense productie.

Schönberg en Bublil schreven een nieuw lied, "Plotseling", speciaal voor de film. Het beeld kreeg een fenomenaal succes. Met een budget van 61 miljoen dollar, bracht 'Les Miserables' hun makers meer dan 440 miljoen! De film won 3 Oscars: Best Supporting Actress (Anne Hathaway), Best Makeup and Hair Style, Best Sound.

Het geheim van het succes van "Les Miserables" is dat de auteurs de hoofdlijnen van het grote epos van Hugo hebben bewaard, zonder te zondigen tegen de logica, betekenis en geest van de oorspronkelijke bron. Het complexe en veelzijdige verhaal wordt verteld in een heldere taal van menselijke emoties uitgedrukt door muziek. Tegenwoordig is het geen Franse of Britse musical, het overstijgt de grenzen van de nationale identiteit, wordt eigendom van de wereldcultuur en de grootse creatie van de 20ste eeuw.