PI Tsjaikovski "Kinderalbum"
Het is bekend dat Peter Iljitsj Tsjaikovsky erg veel van kinderen hield, hij begreep ze goed. Dit wordt bewezen door zijn beroemde uitdrukking dat bloemen, muziek en kinderen de beste decoratie van het leven vormen. Het is niet verrassend dat het kinderthema letterlijk in al zijn werk doordringt en het speelboek "Children's Album" was het eerste dergelijke werk in Rusland. Later kwam deze cyclus in het gouden fonds van essays speciaal geschreven voor kinderen. Dit is niet zomaar een compilatie - het is een hele wereld, een magisch land, opnieuw verteld in geluiden.
Geschiedenis van de schepping
Op het idee om een verzameling kleine toneelstukken speciaal voor kinderen te schrijven, werd Tsjaikovski ingegeven door twee factoren. Ten eerste dienden ze als een voorbeeld van Robert Schumann. Pjotr Iljitsj wilde ook een reeks eenvoudige toneelstukken samenstellen, zoals het Album voor de Jonge, dat kinderen vrijuit konden spelen. Ten tweede, naar het idee om zo'n werk te componeren, kreeg Tsjaikovski de communicatie met zijn neven. Het is bekend dat de componist erg warm was tegenover de kinderen van zijn zus, vaak op bezoek kwam, verschillende verhalen vertelde over zijn reizen, ze speelde en ook met belangstelling luisterde naar al hun verhalen.
Voor het eerst vermeldt Tsjaikovski zijn voornemen om op 26 februari 1878 een verzameling toneelstukken voor kinderen samen te stellen in een brief aan zijn uitgever in Florence. Een maand later begint de componist aan de cyclus. 30 april 1878, tijdens een bezoek aan zijn zuster A.I. Davydova in Kamenka, hij schrijft PI. Jürgenson, rapporterend over zijn werk aan het kinderalbum.
Er is geen informatie over het proces van het componeren van de cyclus zelf, het is bekend dat het vrij snel door de componist werd geschreven. Ongeveer een maand later in zijn brief aan N.F. von Meck Peter Iljitsj schreef dat hij alle toneelstukken componeerde en nu zal het nog eens zes maanden duren om de cyclus op orde te krijgen en alles te bewerken.
Op 29 juni stuurde Tsjaikovsky in zijn brief aan de uitgever manuscripten van alle werken die toen werden geschreven, waaronder een verzameling toneelstukken voor kinderen.
Onderzoekers suggereren dat het idee van een toewijding van de collectie aan zijn neef Volodya Davyvod ontstond in Tsjaikovski nadat het werk aan de compositie was voltooid. Het is bekend dat de componist in de zomer van 1878 veel tijd met hem doorbracht in Kamenka. Er is geen toewijding in de handtekening van de verzameling, maar in zijn brief aan N.F. von Meck Tsjaikovski vertelt al in detail dat hij besloot om de cyclus te wijden aan zijn neef, die heel veel van muziek houdt en zelfs belooft muzikant te worden. Het is duidelijk dat Tsjaikovski zijn beslissing over zijn beslissing aan de uitgever heeft meegedeeld tijdens een persoonlijke ontmoeting eind september en begin oktober 1878.
Interessante feiten
- Het is bekend dat Tsjaikovsky voor zijn werk 240 roebel ontving van de uitgeverij. Dat was de prijs die de componist zelf instelde voor elk stuk van 10 roebel.
- De onderzoekers denken dat de reden die de componist ertoe aanzette om een verzameling kinderstukken te gaan schrijven, zeer levendige indrukken kon zijn van het gehoorde lied van een straatzanger in Florence. Tsjaikovski schreef zelfs over deze zaak in een brief aan zijn broer op 27 maart 1878. De componist was vooral geschokt door de uitvoering van een dergelijk 'onchilder' lied van een jongenszanger, wat niet zo tragisch was in zijn interpretatie als in het origineel.
- Er is nog een andere factor die het besluit van Tsjaikovsky beïnvloedde om het kinderalbum samen te stellen, namelijk de communicatie met Kolya Konradi (afgestudeerd aan de broer van de componist). Het is bekend dat met Kolya en met MP Tsjaikovski, hij bracht een deel van de winter van 1877-1878 door. Ze bezochten samen bezienswaardigheden, reisden veel.
- Aanvankelijk bedacht Tsjaikovski een enigszins andere volgorde van toneelstukken, die in de eerste editie werd veranderd, uitgevoerd met zijn deelname.
- Ondanks het feit dat de compilatie oorspronkelijk specifiek voor kinderen was bedoeld, werd het stevig ingeburgerd in de literatuur over wereldmuziek en werd het zelfs uitgevoerd door professionele kunstenaars. Het is voldoende om de versie van Ya.V. Flier, dat is bekend bij velen dankzij de bewaarde audio-opnames. De versies van M. Pletnev en V. Postnikova zijn een zeer artistiek model. Pletnev brengt zijn visie naar het lezen van dit werk. Hij wijzigt de volgorde van de nummers en brengt zijn versie van het dramatische concept van de verzameling naar voren.
- Pjotr Iljitsj waardeerde de eerste editie van zijn verzameling ten zeerste, maar hij vond sommige momenten nog steeds niet leuk. Dus, hij betreurde de verschijning van het "kinderalbum". Hij wilde dat het compilatie-formaat anders zou zijn, omdat Volodya (aan wie het essay is opgedragen) zich heel ongemakkelijk zou voelen door de noten te bekijken tijdens het spelen. De componist had ook aanspraak op de illustraties.
- In alle edities van de Sovjetperiode werd de titel van het laatste stuk 'In de kerk' specifiek veranderd in 'Koor'.
- Het is interessant dat het idee om dergelijke verzamelingen miniaturen voor kinderen te maken later werd aangepakt door componisten als A.S. Arensky, V.I. Rebikov, S.M. Maikapar.
- Er is een groot aantal arrangementen van Tsjaikovski's kindercollectie voor verschillende instrumenten en zelfs orkesten. Vladimir Milman en Vladimir Spivakov maakten bijvoorbeeld afspraken voor een kamerorkest. Dankzij de inspanningen van Robert Groslot verscheen er een arrangement voor kamerorkest en koperensemble. Er is een score van "Children's Album" voor het percussie-ensemble, dat Anatoly Ivanov herwerkte, en iets later, in 2014, verscheen het arrangement voor strijkorkest en percussie, gemaakt door componist Dmitry Batin.
De inhoud
In het "kinderalbum" staan 24 toneelstukken, met hun individuele naam. De inhoud van het programma van de collectie is opgebouwd in een specifieke volgorde: 's ochtends,' s middags en 's avonds. Bovendien worden meerdere plotregels tegelijkertijd in de cyclus bekeken.
De eerste verhaallijn onthult voor het publiek beelden van het ontwaken van het kind en het begin van de dag.
"Ochtendgebed" - Dit is een ongelooflijk mooi, helder, contemplatief stuk, dat gedachten over God oproept, over de ziel. Tsjaikovsky slaagde erin om het zingen van het koor in pianomuziek verrassend over te brengen. De melodie van dit stuk is geweven van live intonaties, dankzij een speciale presentatie. Stemmingsconcentratie helpt ook om een uniforme ritmische beweging, textuur van presentatie, eenvoudige harmonische taal en lichte tonaliteit over te brengen.
Tweede spel "Winterochtend" brengt een andere sfeer in de vredige ochtendatmosfeer. Regenachtig weer (koud, met een sneeuwstorm en een sneeuwstorm) wordt zeer nauwkeurig overgebracht door gestoorde en vervangen transparante verlichte muziek. Het middelste deel brengt een zekere schaduw van verdriet, wat het begin van de reprise verder benadrukt.
"Winterochtend" (luister)
Derde toneelstuk "Paarden spelen" opent de verhaallijn van speelgoed en kinderkamer. Dit kleine stuk geeft zeer nauwkeurig het gekletter van hoeven weer als gevolg van de uniforme ritmische pulsatie, die het dichter bij de tokat brengt. Het beeld van speelgoedpaarden helpt om een driedelige maat over te brengen die in dit geval gemakkelijk en levendig klinkt.
In het stuk "Mam" muziek is heel eenvoudig, maar vol met spirituele ervaringen. Het wordt gepresenteerd in de vorm van een duet: de lagere stem heeft een warmer timbre en de bovenste - een heldere, heldere. Over het algemeen is dit stuk zeer harmonieus, zacht, zelfs de grootte van de componist koos niet bij toeval, omdat het driedelige volume de muziek rondheid en zachtheid geeft.
In het stuk "Mars van houten soldaten" Tsjaikovsky onthult het hoofdbeeld van een zeer duidelijk ritmisch patroon en geverifieerde slagen. De componist slaagde erin de precieze, bijna mechanische bewegingen van de soldaten zeer nauwkeurig over te brengen op de slag van de drummer.
"Mars van houten soldaten" (luister)
De volgende spelen (6, 7, 8, 9), die een kleine suite vormen, onthullen een andere verhaallijn, die vertelt over het moeilijke, serieuze spirituele leven van een klein kind, dat alles net zo acuut voelt als volwassenen.
"Ziekte poppen" maakt een compleet ander beeld. Droevige muziek brengt de ervaringen over van een klein meisje dat zo betrokken is geraakt in het spelen dat ze alles serieus neemt en erg bezorgd is over haar favoriete pop. Interessant gebouwde muzikale structuur van het stuk, waarin geen doorlopende melodie is. Pauzes, evenals treurige intonatie, brengen de 'zuchten' en 'gekreun' van de poppen over. Na een gespannen climax eindigt het met een vervagende coda.
spelen "Begrafenis poppen" heeft nog een ondertitel, die de auteur zelf heeft gegeven - "In navolging van Schumann." Volgens de afbeeldingen lijkt deze miniatuur erg op het "eerste verlies" van Robert Schumann uit zijn "Album for the Young". De componist nam de gevoelens van het kind serieus en weerspiegelde de oprechte gevoelens van de kleine heldin.
"Waltz" komt volledig ineens in de loop van het verhaal en vervangt verdriet en verdriet voor de lol. Waarom een wals kiezen? Deze dans was een van de meest populaire en geliefde in de negentiende eeuw en het klonk niet alleen op de prachtige ballen, maar ook op vakanties thuis. "Waltz" uit het "Kinderalbum" geeft de sfeer van een thuisvakantie weer.
"Waltz" (luister)
"Nieuwe poppen" - Dit is een voortzetting van het plezier, omdat het meisje erg blij is met haar nieuwe speeltje. Ze danst en draait met de nieuwe pop. Muziek geeft heel precies de stemming van een klein meisje weer, een gevoel van vreugde en vreugde. Het spel lijkt op een wals, maar het klinkt heel snel, de gebruikelijke maat 3/4 wordt twee keer versneld.
Snelle Poolse dans "Mazurka" zet de lijn van dansminiaturen in de collectie voort. Maar alleen Tsjaikovski heeft een meer intiem karakter, daarom is het eerste thema van het stuk kalm, elegisch.
De volgende drie spelen van het kinderalbum (11,12, 13) onthullen de volkslijn en kunnen zelfs een soort "Russische suite" worden genoemd.
Alle drie spelen: "Russisch liedje", "Een man die de mondharmonica speelt", "Kamarinskaja" ze geven een nationale smaak weer en in hen gebruikt Tsjaikovski dezelfde ontwikkelmethode - de variatiemethode, die eigen was aan de prestaties van de mensen.
"Kamarinskaya" (luister)
Vervangt het Russische thema Tsjechische volksdans "Polka". Het klinkt heel leuk, parmantig en sierlijk. Interessant is dat het deze miniatuur is die het meest populair is in de hele cyclus.
In de volgende verhaallijn presenteerde de componist liedjes uit verschillende landen. Het thema reizen was heel dicht bij Tsjaikovski, omdat hij heel wat landen en steden had bezocht. Uiteraard probeerde hij al zijn indrukken van de vele reizen naar muziek te belichamen. In deze verhaallijn zijn toneelstukken 15,16,17,18 inbegrepen en deze grenzen nog steeds aan het getal 23. Al deze cijfers zijn heldere, kleurrijke schetsen. Ze vertolkten zeer nauwkeurig de Italiaanse, Franse en Duitse muziekkenmerken van Tsjaikovski.
Het is geen toeval dat de auteur de voorkeur geeft aan de Italiaan, want het is de herfst en winter van 1877-1878 dat hij rond Europese steden reist, met name Tsjaikovski bezoekt Italië. Vanuit Milaan schrijft hij N. F. von Meck over zijn levendige indrukken die hij daar ontving.
Benieuwd dat "Italiaans liedje", "Duits lied", "The Organ-Grinder Zingt" en zelfs in zekere zin "Oud Frans lied" verenigd door één idee. Ze lijken allemaal op het geluid van een draaiorgel. Deze indrukken van de maestro zijn bewaard gebleven sinds zijn jeugd, toen zijn vader een mechanisch orgel uit St. Petersburg bracht. Dankzij dit apparaat kon Tsjaikovski kennismaken met het werk van grote componisten.
"Italiaans lied" (luister)
Niet in het "kinderalbum" en zonder sprookjes, er zijn er hier twee en samen met het stuk "Sweet Dreams" vormen ze een fabelachtig dromerige lijn.
"Nurse Tale" - Dit is een eng verhaal verteld door een oud kindermeisje. Het sprookjesachtige beeld geopenbaard in het stuk wordt uitgedrukt met behulp van harmonische taal en muzikale expressieve middelen. Over het algemeen klinkt de muziek erg voorzichtig.
"Baba Yaga" - Dit is een ander sprookje in de cyclus waarin de componist zeer accuraat de fantastische vlucht van de hoofdpersoon heeft overgebracht. De heks snelt snel voorbij het publiek. De muziek klinkt hard, met karakteristieke "shouts" van Baba Yaga en het "fluitje van de wind". Met behulp van muzikale expressieve middelen kon Tsjaikovski dit fantastische personage zeer nauwkeurig karakteriseren.
"Baba Yaga" (luister)
spelen "Sweet Dreams" is kalm, dromerig. De zachtheid van deze miniatuur wordt onderstreept door het scherpe geluid van de vorige sprookjes.
"Sweet Dreams" (luister)
"Lied van de Leeuwerik" - Dit is een heldere en ongelooflijk pittoreske foto, die het gekwetter van vogels overbrengt. De muziek klinkt heel gemakkelijk, het wordt gepromoot door de afwezigheid van ritmische accenten, evenals het feit dat de motieven van de melodie meestal beginnen en eindigen op zwakke beats.
Het laatste spel van de cyclus "In de kerk" - dit is weer een oproep tot gebed, zoals in de eerste miniatuur. Muziek klinkt vrij strikt en serieus. Dit komt door het feit dat daarin de maestro een echte melodie van het gebed gebruikte. Hoogstwaarschijnlijk heeft Tsjaikovski de muzikale taal niet specifiek vereenvoudigd, en de diepte van gevoelens in zo'n kleine constructie belichaamd.
"Kinderalbum" Tchaikovsky - Dit is niet alleen een verzameling toneelstukken voor kinderen gewijd aan zijn geliefde neef. Dit is een caleidoscoop van levendige beelden, een aantal levendige indrukken van de componist zelf, die hij zo nauwkeurig in muziek kon overbrengen, evenals de emoties van kinderen. Dit is een geweldig stuk in zijn ontwerp en uitvoering, die terecht het gouden fonds van wereldmuziekliteratuur voor kinderen betreedt.
Laat Een Reactie Achter