Joseph Haydn Symphony 103 "With Tremolo Timpani"
Haydns symfonische werk is eindeloos. Er wordt aangenomen dat de componist voor de hele creatieve manier ongeveer 150 symfonieën schreef, maar slechts 104 van hen bereikten onze tijd. De voorlaatste 103e symfonie van Haydn is niet alleen een toonbeeld van muzikale stijl, maar ook een van de hoogtepunten van het werk van de componist.
Leer interessante feiten, geschiedenis en inhoud van de symfonie № 103 van Joseph Haydn op onze pagina.
De geschiedenis van de creatie van de symfonie "With tremolo pauken"
De muziek van de Oostenrijkse componist was lang voordat hij voor het eerst op tournee ging, bekend in het Verenigd Koninkrijk. Bovendien waren de werken van Haydn populair en vaak opgevoerd op de podia van Londen. Joseph zelf geloofde dat dit de gelukkigste jaren van zijn leven waren.
In 1794 gaat Haydn voor de tweede keer op reis naar Londen. Daar zal hij in de winter beginnen met het componeren van "6 London Symphonies", waaronder de 103ste symfonie "With Tremolo Timpani".
Voor de eerste keer werden de werken uitgevoerd vanaf het podium van het Royal London Theatre "Covent Garden". Giovanni Battista Viotti werd aangesteld als dirigent. De uitvoering was echt een groot probleem.
De dag na de première zal het dagblad "Morning Chronicles" meer schrijven dan een positieve beoordeling van het werk:
'Heer, Joseph Haydn liet ons nog een nieuwe symfonie zien.Virtful Haydn, zoals altijd ingenieus en ongelooflijk licht als lucht, harmonieën te creëren.De introductie deed ons luisteren naar muziek met ingehouden adem. Charmant Allegro en Andante werden opgevoerd voor een toegift. het trio, het was ongewoon zoet en speels, draaide als in één beweging. "
Het beroemde Engelse tijdschrift "The Sun" zal later een recensie schrijven voor de première:
"De nieuwe symfonie van Haydn was een groot succes bij het publiek, het is een heldere mix van pracht en fantasie, het geroezemoes van applaus stierf niet lang, en het tweede deel was toegift!"
Later vond de première plaats in Wenen. Speciaal voor het Oostenrijkse publiek maakte Haydn een kleine pauze vóór het laatste deel voor de rest van het publiek. Vanaf het moment dat de eerste maten van 103 symfonieën klonken, is de compositie niet verdwenen uit wereldscènes en is ze nog steeds populair in de hedendaagse samenleving.
Interessante feiten
- De symfonie heeft de naam "Met tremolo-pauken", omdat deze de kenmerken van orkestratie weergeeft.
- De 103e symfonie van Haydn "With a Tremolo Timpani" is gedeeltelijk te horen in de moderne film "On the Verge", die in 2012 werd uitgebracht.
- De première van de symfonie vond plaats in het beroemde theater van Engeland "Covent Garden".
- Het symfonische werk "From Tremolo Timpani" is een van de zes beroemde symfonieën uit Londen.
- Het hoofdthema van het derde deel is ontleend aan een ander werk dat toen populair was, namelijk uit de opera "The Abduction from the Serail" van Mozart.
- In het Engels heet de compositie "Drumroll", wat zich vertaalt als drumroll.
- Richard Wagner eerde met name het creatieve werk van de genie Joseph Haydn, dus in 1831 verschoof hij enkele symfonische composities voor piano, de 103e symfonie was opgenomen in het aantal van deze werken.
- In het tweede deel gebruikt de componist authentieke Kroatische volksliederen. Een daarvan is het nummer "Little Girl Tramples the Creek".
- Het orkest dat de symfonie uitvoerde bestond uit bijna zestig mensen. In die tijd waren het de grootste orkesten in termen van het aantal musici in de wereld.
- In aanvulling op de symfonie op de dag van de première, werden andere werken uitgevoerd. De pianocomposities werden gespeeld door Maestro Haydn zelf.
- De duur van alle delen van de symfonie duurt een half uur.
- In het thema van het eerste deel is het oude koor "Dies irae" gecodeerd.
Interpretaties door geleiders
Het is geen geheim dat niet alleen de geluidskwaliteit en -coherentie van de orkestspelers spelen, maar ook een weerspiegeling van de stijl van het tijdperk en de semantische inhoud van de muziek afhangen van de dirigent. Op dit moment wordt de symfonie voldoende uitgevoerd op de leidende muzikale podia van de wereld. Overweeg de drie meest succesvolle uitvoeringen van de symfonie:
- Berliner Philharmoniker Orkest olv Herbert von Karajan. Pikkend pauken op afstand aanpassen de luisteraar. De geleider bouwt zachtjes dynamiek op, waardoor de contrasten tussen de thema's van de introductie en de belichting van het eerste deel worden verzacht. Het is onmogelijk om de zuiverheid en transparantie van de instrumenten niet op te merken. Het is de moeite waard om op te merken dat, in tegenstelling tot andere uitvoeringen, Karayan een meer rustig en evenwichtig tempo aanhoudt, dat harmonieus past in delen II en III, maar de finale een beetje vertraagt.
- Vienna Philharmonic Orchestra olv Nikolaus Arnoncourt. Qua kleur kan de uitvoering terughoudender en somberder worden genoemd. Omdat de componist geen afzonderlijke instructies had voor de uitvoering van de tremolo in de inleiding, interpreteren de geleiders het anders, op zoek naar een bepaald geluidseffect. Arnoncourt probeerde de introductie levendiger te maken, met de nadruk op het karakteristieke timbre van de pauken. In deel II benadrukte de dirigent de karakteristieke elegantie van de compositie. De finale klonk in heldere, heldere kleuren.
- New York Philharmonic Orchestra olv Leonard Bernstein. Het gerommel van de pauken wordt in de inleiding geleidelijk gedempt, waardoor het hoofdthema van het eerste deel kan worden benadrukt. Opgemerkt moet worden dat de dirigent erin slaagt om het genuinkleuren van het dorpsmutuet in deel III over te brengen. De schitterende finale wordt absoluut ondersteund in het tempo van Allegro con spirito, de gouden loop van de hoorns klinkt helder en duidelijk.
Inhoud van de symfonie "With Tremolo Timpani"
Het belangrijkste verschil in de stijl van Joseph Haydn is de schijnbare zorgeloosheid en lichtheid. Vaak worden deze functies als oppervlakkig beschouwd. Maar alleen een echte componist weet dat het het moeilijkst is om het effect van lichtheid en transparantie van geluid te bereiken. Het is de moeite waard om op te merken dat de diepte van het werk verborgen is voor de ogen van onwetende luisteraars, en je moet serieus proberen de vastgelegde betekenis te begrijpen.
Eenvoud en beknoptheid zijn kenmerkend voor de volwassen symfonische werken van de musicus. Deze kwaliteiten worden weerspiegeld in de compositorische structuur. De auteur gebruikt een vierdelige sonataal-symfonische cyclus met een introductie en coda, waarbij elk deel een complete vorm heeft, ondersteund in een bepaalde stijl en genre.
- binnenkomst speelt een belangrijke rol, het is voor de eerste keer nauw verwant aan Deel I, het onderwerp van binnenkomst is actief betrokken bij het vormgeven van de symfonie. Het thema doet denken aan het koor "Dies irae".
- Ik deel geschreven in de vorm van een sonata allegro. De hoofd- en secundaire partijen hebben geen uitgesproken conflict of contrast. De componist heeft de thema's in dit deel thematisch gecombineerd.
- II deel Het heeft de vorm van dubbele variaties: het eerste thema is het Kroatische volkslied, het tweede thema is de mars. In het proces zullen onderwerpen interageren.
- Deel III is een menuet, maar niet in paleisstijl, maar in "boerenschoenen". Sommige musicologen kennen delen van barokmuziek toe.
- slotstuk geschreven in de vorm van een rondo-sonate, is een levendig beeld van een massaviering. De oorsprong van jachtmuziek, wat het gebruik van de 'Gouden loop van de hoorns' bewijst.
Het werk is een genre-huishoudelijke symfonieDat onthult de volgende eigenschappen:
- Thema's hebben een genre-alledaags pakhuis met thema's en zijn vooral gebaseerd op genres als zang, mars en dans.
- Het hoofd- en aansluitende deel in het eerste deel zijn niet gecontrasteerd, maar eerder complementair aan elkaar.
- De ontwikkeling van het thematisme wordt uitgevoerd door de motivationele isolatie (het ontwikkelingstype van ontwikkeling).
- De cyclus heeft een uitgesproken eenheid.
- Het concept is optimistisch.
- Het werk maakt vaak gebruik van volksmotieven en citaten.
De filosofie van Haydn is simpel: je moet vandaag en nu leven, genietend van het moment. Eenvoud is geluk, het belangrijkste is om het te horen en te voelen. Maar een dergelijke redenering is niet voor iedereen duidelijk, dit is de complexiteit van de muziek.
Symfonie 103 "Met tremolo-pauken" helpt ons de houding van de auteur te begrijpen. Muziek opent voor de luisteraar een andere wereld waarin harmonie en eenvoud van leven heerst. Licht en vreugde, optimistische finale - dit alles is zo kenmerkend voor het werk van Joseph Haydn. Misschien is het daarom dat zijn muziek nooit overbodig wordt. Per slot van rekening wil ieder van ons, ondanks alle tegenslagen, geloven in het beste, en dit beste wordt verzameld in de symfonische werken van de Grote en onovertroffen meester, wiens naam Joseph Haydn is.
Laat Een Reactie Achter