Opera "The Enchantress": inhoud, video, interessante feiten, geschiedenis

PI Tsjaikovski-opera "The Sorceress"

"Russian Carmen" - zo noemden tijdgenoten van de grote Tsjaikovski zijn opera "The Sorceress". Dit is een geweldig werk van een buitengewone maestro, die ondanks zijn betoverende muziek een moeilijk lot had. Peter Iljitsj Tsjaikovski componeerde deze opera met groot enthousiasme, stopte er zijn ziel en vaardigheden in, die tegen die tijd voldoende waren. Hij beschouwde The Enchantress als zijn grootste succes en noemde het het beste werk voor het muziektheater, maar helaas waardeerde noch het publiek, noch de criticus de waarde ervan, wat zeer frustrerend was voor de componist. De tijd heeft echter alles op zijn plaats gezet en op dit moment behoort de opera tot de topcreaties van het genie Tsjaikovski.

Samenvatting van de opera van Tsjaikovski "tovenaresen veel interessante feiten over dit werk lees je op onze pagina.

Samenvatting van de opera "The Sorceress"

Opera-evenementen vinden plaats aan het einde van de 15e eeuw in de omgeving van Nizjni Novgorod.

Inn in de buurt van de kruising over de rivier de Oka, aan de andere oever van de stad Nizjni Novgorod. De gastvrouw van het bezoekende huis is een jonge weduwe, de mooie Nastasia, geroepen door het vriendelijke volk Kuma, en de boze tongen de tovenares, die haar gasten altijd verwelkomt. Mensen van verschillende rangen en titels kijken vaak naar haar om de verveling te verdrijven, leuk om te pareren en veel groene wijn te drinken. Voorstanders van strikte bevelen houden echter niet van deze onenigheid: ze haten Nastasya en verspreiden geruchten die ze kent met boze geesten.

Eens vloog een boot voorbij een herberg, waarin de jonge prins Yury, de zoon van prins Kurlyaev, terugkwam van een jacht. Het gerucht over de adel en de aantrekkelijkheid van de jongeman die Nastasya bereikte, zorgde voor grote belangstelling, maar Yuri, die de levendige plaats vermeed en zijn minnares, de tovenares, zwom opnieuw langs. Zodra iedereen de boot van de prinses zag wegzweven, arriveerde het nieuws over de komst van de Novgorod-gouverneur, prins Kurlyaev. Iedereen wist dat de boze gouverneur, op initiatief van diakon Mamyrov, al lang het 'demonische nest' wilde verspreiden. Gasten in verwarring, zoals bekend met de wreedheid en wreedheid van de prins. Alleen Nastassja is kalm. Toen Kurlyaev met zijn gevolg aankwam, charmeerde ze de prins zo erg met zijn charme en verstandige spraak dat hij niet alleen de boosheid verwierp met genade, maar ook, nadat hij een beker wijn had gedronken, de ring uit zijn hand had gehaald en hen een mooie gastvrouw had gegeven.

De verdorende onderkoning zelf is niet vies van plezier, en de buffoons die met hem aankwamen vertrokken naar een vurige dans, waaraan niet door hun wil, maar door de orde van de prins, de diak Mamyrov zich voegt.

Enige tijd later, in de tuin van de prins, zat de vrouw van de gouverneur, Eupraxia Romanovna, op een veranda in de oplichter op de veranda. Onlangs heeft de prins geen aandacht aan haar besteed, verlaat het huis en vertrekt naar Oka naar de herberg naar Kum. Clan Mamyrov besloot om misbruik te maken van deze situatie, beledigd door de prins en Kumu voor het wraak nemen van hem. Hij overtuigt de prinses ervan dat Nastasya de prins betoverde met toverspreuken. Alleen gelaten, zwoer de vernederde vrouw om wraak te nemen op haar rivaal. In een slecht humeur verschijnt een prins in de tuin, al zijn gedachten gaan alleen over Nastasya's geliefde door hem. De verwijten van zijn vrouw voor verraad zijn zelfs meer vervelend. Echtgenoten die boos op elkaar zijn gaan weg en een woedend volk rent de tuin in. De menigte achtervolgt de dienaren van de prins, die schaamteloos op een witte dag het handelsvolk beroofde. Demon Mamyrov verscheen aan het lawaai, verdedigde de dieven en beval de bewakers om de relschoppers te grijpen. De zoon van prins Yuri, die de schreeuw hoorde, begrijpt het conflict, verwijt de diaken voor willekeur, kalmeert het volk en roept hem op zich te verspreiden. De prinses keert terug naar de tuin. Toen ze hoorde dat de prins weer voor de Oka ging, vertelde ze haar zoon over zijn scheiding. De verontwaardigde prins belooft zijn moeder de Tovenares te vermoorden.

Avond. Prins kwam opnieuw op bezoek bij Qom. Hij belooft haar talloze rijkdommen in ruil voor haar gevoelens. Een jonge vrouw is echter meedogenloos en verklaart dat het beter is om haar eigen leven te nemen dan zich over te geven aan de onbeminnens. De prins in woede wordt verwijderd, maar Kuma's vrienden komen haar waarschuwen voor nog een gevaar. Nu moeten we uitkijken voor de prins, die beloofde een jonge weduwe te vermoorden. Nastasya is echter niet bang, omdat ze haar leven niet waardeert, wat haar nu helemaal niet zo lief is. Na het licht gedoofd te hebben en de deur niet te sluiten, wil de vrouw op het bed liggen. Yuri komt zwijgend de kamer binnen. Als hij naar de kist van de vrouw gaat met de dolk voorbereid op de moord, stagneert hij. De schoonheid van de tovenares trof de prins. De harten van jonge mensen strekten zich naar elkaar toe. Nastasya vertelde haar geliefde onmiddellijk dat ze niet schuldig was en ze weigerde altijd de beweringen van de prins.

In het bos aan de oevers van de Oka wacht Yuri op Nastasya: de geliefden verzamelden zich samen om naar verre landen te vluchten, omdat de prins en prinses vanwege hun ongehoorzaamheid zijn zoon uit zijn geboorteland naar huis stuurden. In hetzelfde bos, gekleed als een pelgrim, komt Eupraxia. Ze neemt het dodelijke drankje van de zwarte tovenaar en wil de "heks" vergiftigen die haar gezinsgeluk vernietigde. Terwijl Yuri een tijdje weg was, ontmoette de prinses Nastasya en bedroog haar met vergiftigd water. Toen de prinses terugkeerde en Nastya ziek werd, gaf de prinses toe dat ze de Tovenares met een gif had gedronken. Nastasya sterft in de armen van Yuri, die zijn moeder een moordenaar noemt en haar vervloekt. Het lichaam van een jonge weduwe kwam op bevel van de gastvrouw de prinselijke dienaren te hulp, die in het water werden gegooid. Een prins die zijn zoon achtervolgt verschijnt in het bos, hij gelooft de woorden van Yuri niet dat Nastya dood is en de prins in waanzin vermoordt. Van het incident vroren alle aanwezigen in een roes. Een storm nadert met een krachtige onweersbui. Verwarde prins van verdriet sterft.

foto

Interessante feiten

• Voornaam Peter Iljitsj Tsjaikovski het was zo populair bij het publiek dat de directie van het Mariinsky-theater de opera "The Sorceress" in het repertoireplan plaatste, zelfs voordat de componist het laatste punt op de score van dit werk plaatste.
• De eerste performer van de rol van Nastasia was de hoofdzanger van het Mariinsky Theatre, Emilia Pavlovskaya. De zanger had onmiddellijk een hekel aan het libretto en haar heldin, zoals Peter Iljitsj er constant over sprak.
• Een van de redenen waarom operahuizen de 'Sorceress' niet leuk vinden, is de moeilijkheid van vocale partijen, waarvoor sterke stemmen met een uitgebreid bereik nodig zijn.
• Ippolit Shpazhinsky - de auteur van de tragedie "The Sorceress", was een vrij bekende toneelschrijver, wiens toneelstukken met succes werden opgevoerd op de podia van de Russische theaters. De Tovenares werd in 1884 door Shpazhinsky geschreven en in hetzelfde jaar op het toneel gezet. Vervolgens werd het stuk vertaald in het Duits, Frans en Tsjechisch.
• Iedereen was gewend om Shpazhinsky, het niet zo succesvolle libretto, de schuld te geven van de mislukkingen van Pjotr ​​Iljitsj Tsjaikovsky's opera The Sorceress. De verspreiding van zo'n mening werd echter vergemakkelijkt door de Russische Sovjet-componist en musicoloog Boris Vladimirovich Asafiev, die het drama "De Tovenares" niet echt leuk vond.

Populaire nummers

Aria Kuma "Look from the Lower" (luister)

Arioso Kuma "Waar ben je, mijn gewenst" (luister)

Yuri Arioso

Duet "Als je boos bent in mijn ziel, alles vertellend, nederig"

Het verhaal van de creatie van de opera "The Sorceress"

Halverwege de jaren tachtig stond Peter Iljitsj Tsjaikovski bekend als een componist die baadde in de stralen van wereldglorie. Hij maakte meerdere concertreizen naar het buitenland, vestigde vriendschappelijke relaties met beroemde Europese musici aldaar, en bij zijn terugkeer naar Rusland was hij, naast het werk van zijn componist, actief in muziek en publieke activiteiten. Tegen die tijd werd een groot aantal werken van verschillende genres vrijgegeven uit de pen van de componist, waaronder werken van het operagenre dat een speciale plaats inneemt. Als de auteur van de "Oprichnika", "Voivod", "Ondine", "Cherevichek", "Eugene Onegin"," The Maid of Orleans "en" Mazepa ", hij was constant op zoek naar interessante plotten voor zijn nieuwe opera's, dus, in 1884, trok Peter Ilyich's broer, toneelschrijver en librettist Modest de aandacht van de componist Het was een succes in de theaters van Maly en Alexandrië. De toneelschrijver bouwde gewoonlijk zijn werken op de thema's van familierelaties, maar in dit werk zag Tsjaikovsky, toen hij het stuk las, de gelegenheid om de dagelijkse tragedie van een realistisch volk tot stand te brengen.

Allereerst werd zijn aandacht getrokken door de kracht van passies die inherent zijn aan het drama, en vooral de scène waarin Prins Yury, die de Tovenares voor het eerst zag, hartstochtelijke gevoelens losbarst. Verlicht met het idee om een ​​opera te maken gebaseerd op Shpazhinsky, in januari 1885 wendde Peter Ilyich zich tot de toneelschrijver met het verzoek om een ​​libretto te schrijven. Ippolit Vasilievich was het daarmee eens, ondanks het feit dat de componist hem onmiddellijk had gewaarschuwd voor een ingrijpende bewerking van de tekst. Als gevolg hiervan was het libretto van de opera behoorlijk verschillend van de oorspronkelijke bron. Niet alleen werden de dialogen gereduceerd, maar werden hele scènes, enkele minder belangrijke karakters verwijderd. Als gevolg hiervan nam het aantal acts af tot vier in plaats van de vorige vijf. Er zijn echter nog andere wijzigingen aangebracht. Het beeld van een botsing tussen burgers en vorstelijke handlangers werd groot en op verzoek van de componist introduceerde Shpazhinsky het kleurrijke karakter van de zwarte tovenaar Kudma.

In februari 1885 vestigde Peter Iljitsj zich op het landgoed Maydanovo, een schilderachtige plaats, gelegen in de buurt van de stad Klin. In maart eindigde hij daar opera "Cherevichki"en toen hij terugkeerde uit Zwitserland voegde hij eraan toe symfonie "Manfred". Tsjaikovski begon pas in september aan de tovenares en het ging heel hard. De moeilijkheden werden veroorzaakt door het niet-succesvolle Shpazhinsky's libretto. Als gevolg hiervan werd de compositie van de opera twee jaar lang uitgerekt. Geen van de werken van dit genre die eerder door de componist zijn gemaakt, is al zo lang geschreven en niet één van hen heeft zoveel veranderingen ondergaan. Nadat hij de partituur in mei 1887 had voltooid, paste Peter Ilyich, vóór de première, in oktober 1887 in het Mariinskitheater, het muziekmateriaal aan. De première-uitvoering van The Sorceress, die de auteur zelf uitvoerde, wekte niet veel enthousiasme bij het publiek en na 12 voorstellingen was de opera volledig verwijderd van het repertoire van het theater. De componist heeft dit falen van zijn werk zeer hard genomen.

performances

Al de première-uitvoeringen van The Sorceress, waarvan er vier door Peter Ilyich zelf werden gedirigeerd, toonden aan dat, ondanks de prachtige cast van artiesten en de prachtige uitvoering van het koor en orkest, het publiek de opera zonder veel enthousiasme ervoer. Al bij de vijfde uitvoering was de zaal half leeg en na de zevende uitvoering was de opera volledig verwijderd van het repertoire. De Moskouse productie van The Sorceress was zelfs minder gelukkig. Haastig gerepeteerd en slecht geëxecuteerd, respectievelijk, in februari 1890 in het Bolshoi Theatre, ze doorstond slechts één uitvoering. De volgende productie in Moskou werd opgenomen in 1916.

De legende dat "The Sorceress", de meest mislukte opera van Peter Iljitsj, werd verdreven in 1941, toen het werd opgevoerd in het Leningrad Kirov Theater volgens een herwerkte libretto. De auteur van de nieuwe tekst was de Russische Sovjetdichter Sergey Mitrofanovich Gorodetsky.

In hetzelfde jaar werd de opera voor het eerst opgevoerd in het Gorky Opera and Ballet Theatre, en in 1954 in het Almaty Opera Theatre.

In 1958 liet de Tovenares me weer over zichzelf praten. Ze legde het uit met het libretto Gorodetsky, een uitstekende regisseur Leonid Baratov en aspirant-dirigent, de dertigjarige Yevgeny Svetlanov. De uitvoering werd gekenmerkt door goede recensies en werd vervolgens tot 1965 in het Bolshoi Theater-repertoire gehouden (in totaal 49 uitvoeringen).

In de eenentwintigste eeuw werd de Tovenares nog herinnerd. In 2003 richtte het Mariinsky Theater zich voor de derde keer op de opera van Peter Iljitsj, die in de schaduw staat van zijn andere werken van dit genre. De uitvoering werd uitgevoerd door de Engelse regisseur David Pountney, evenals de muzikale regisseur en dirigent - Valery Gergiev. De première vond plaats in juni 2003, maar daarvoor werd de uitvoering in februari van hetzelfde jaar vertoond in de Portugese nationale opera São Carlos in Lissabon.

In 2012 veroverde The Sorceress triomfantelijk de fase van het Bolshoi Theatre en werden de dirigent Alexander Lazarev en de kunstenaar Valery Leventhal de schuldigen van de succesvolle terugkeer van Tsjaikovski's opera. Dunne en bedachtzame richting van Alexander Titel met de prachtige muziek van Tsjaikovski werd de basis voor een indrukwekkende muzikale uitvoering.

In 2014 vond een andere opmerkelijke productie van "The Sorceress" plaats. Het Wiener Theater an der Wien opende het nieuwe theaterseizoen met dit werk. Opgemerkt moet worden dat dit theater vaak producties uitvoert van weinig bekende uitvoeringen, waartoe de tovenares in het buitenland behoort.

"tovenares"- deze opera, ondanks het feit dat Tchaikovsky Hij beschouwde het als een van zijn beste creaties, dus ze behoorde niet tot de repertoire-uitvoeringen en kwam zelden op de podia van de musicaltheaters. De componist geloofde tot zijn laatste dagen dat de opera niet begrepen en gewaardeerd werd, en ondanks het falen van het toneel in The Enchantress, werd hij niet teleurgesteld.